χωρίς καμία βοήθεια...
απολύτως...
μόνο ένα "σκονάκι" απο την μπεσαμέλ...
και πέτυχε...yeah!
η δεύτερη εικόνα ίσως να μην σας γεμίσει το μάτι -μπορεί να σας αηδιάσει κιόλας- γιατί οπτικά υστερεί, αλλά πιστέψτε με είναι γευστικότατο...
τελικά δεν μπορώ να καταλάβω που δυσκολεύονται οι "νοικοκυρές" και αραδιάζουν ιστορίες κόπωσης...
σκουπίζω, πλένω (πιάτα και ρούχα), μαγειρεύω (πλέον ΚΑΙ παστίτσιο), σιδερώνω -σπάνια αλλά δεν είναι και τίποτα τραγικό-,έχω και τα πιτσιρίκια μου, αν μπορώ να διορθώσω κάτι το κάνω...αλλά πραγματικά δεν νιώθω κούραση απο αυτά... (κι όλα αυτά σε ενα υπέροχο βαλιντσάκι που λέει κι ο μπαρμπαΣτάθης)
οπότε για μένα καταρρίπτεται ο μύθος περί "νοικοκυράς"...
Νομίζω ότι είναι ο καιρός οι άντρες να ζητήσουν ισότητα...
I get up at seven, yeah
And I go to work at nine
I got no time for livin'
Yes, I'm workin' all the time
It seems to me
I could live my life
A lot better than I think I am
I guess that's why they call me
They call me the working man
They call me the working man
I guess that's what I am
I get home at five o'clock
And I take myself out a nice, cold beer
Always seem to be wonderin'
Why there's nothin' goin' down here
Well, they call me the working man
I guess that's what I am