Χθες βοήθησα μια κυρία -που είχε κινητικό πρόβλημα- να βάλει τα ψώνια της στο αυτοκίνητο της...
Και έβγαλε να μου δώσει 10 ευρώ!!!
Έμεινα άναυδος....
Της λέω..."Κυρία μου... τι κάνετε; Δεν το συζητώ..."
-"Πάρτο αγοράκι μου, για να αισθάνομαι καλά" (!!!)
-"Μα...το περίεργο δεν είναι που σας βοήθησα...αλλά το ότι μου βγάζετε λεφτά...αλίμονο..συνάνθρωποι είμαστε..."
Και με έναν γλυκύτατο τόνο στην φωνή της και με αφοπλιστική έκφραση στο πρόσωπό της μου είπε
-"Σε ευχαριστώ αγόρι μου..."
ένιωσα τόσο όμορφα που την είδα, αυτό το κουρασμένο πρόσωπο -αλλά πάντα ευγενικό- να μετατρέπεται σε ένα σχεδόν γαλήνιο πρόσωπο... που της απάντησα
-"Πείτε ότι τα δώσατε διπλά..." -γιατί πραγματικά έτσι ένιωσα..- και της χάιδεψα το χέρι...
Μετά την ευφορία της στιγμής, προβληματίστηκα με την κίνησή της να μου βγάλει χρήματα για κάτι που θεωρώ -και πρέπει να θεωρείται- ανθρώπινο...
Δεν λέω να είμαστε απαθείς...
ούτε αυτός που βοηθάει, ούτε αυτός που βοηθιέται...
Το γνήσιο ευχαριστώ -κι όχι το τυπικό- είναι η καλύτερη επιβράβευση...
πού φτάσαμε ρε γαμώτο.... να δίνουμε και να προσμένουμε δεκάρικα γιατί βοηθήσαμε κάποιον ανήμπορο;
Πόσο ξεφτίλα να είναι αυτό;
Πολυ ξεφτιλα...Ποσο απελπισμενη τη θεωρω την καημενη την κυριουλα... Μπραβο εννοειται που τη βοηθησες...Και εγω το θεωρω δεδομενο οτι δεν υπηρχε περιπτωση να παρω χρηματα για κατι τετοιο..Αν ειναι ποτε δυνατον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ξεφτιλα ειναι οτι καποιος αλλος συνανθρωπος ισως και να τα επαιρνε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάσου τι έχει περάσει η καημένη από τους "ανθρώπους", που βρέθηκε ένας να κάνει το αυτονόητο και να θέλει να τον πληρώσει. Υπάρχουν "άνθρωποι" που μπορεί να την βλέπουν να βασανίζεται, αλλά να κάνουν πως δεν την βλέπουν, επειδή βιάζονται ή βαριούνται να βοηθήσουν. Μπράβο σου πάντως που τη βοήθησες!
ΑπάντησηΔιαγραφή