Παρατήρηση, άρνηση, παιδεία, αυτογνωσία...

Παρατηρώ...

Απο τότε που με θυμάμαι, παρατηρώ...

παρατηρώ και αναλύω -όσο μπορώ-...

Περισσότερο -όμως- μαντεύω...

Δεν είναι κι οτι καλύτερο...(εξάλλου αρκετές φορές τα φαινόμενα απατούν)

Αλλά όποτε κάνω προσπάθεια βλέπω διστακτικότητα..

Πολλοί αναρωτιούνται..."Τι θέλει τώρα αυτός;"

"Να βοηθήσω"...θα απαντούσα αν μπορούσα...

Κι όταν όμως έρχονται οι φορές που μπορώ να το πω, εξαφανίζονται... φοβούνται...

Κι αναρωτιέμαι...τι μπορεί να φταίει;

Έχουμε κλειστεί τόσο στον εαυτό μας και δεν αφήνουμε ούτε μια χαραμάδα να περάσει κάποιο φως;

Γιατί φοβόμαστε τόσο την βοήθεια;

Εγωισμός; Υπερηφάνεια;

Γιατί ρε γαμώτο λες μια καλημέρα στον κόσμο και σε κοιτάει καχύποπτα;

Λες ευχαριστώ/συγνώμη και δεν ανταποκρίνονται;

Τι διάολο συμβαίνει;

Τόσο έχουμε σκληρύνει;

Φταίει που κλεινόμαστε σπίτια μας και δεν έχουμε κοινωνική ζωή;

Φταίει η τηλεόραση που σε βομβαρδίζει με σκοτωμούς ληστείες και τρομοκρατία;

Φοβούνται το άγνωστο, το ξένο; μέχρι ενα σημείο είναι λογικό...

Μήπως έμαθαν να βολεύονται στην μιζέρια;

Και πως γίνεται να μας βολεύει η μιζέρια;

-μετά ξαναπερνάει απο το μυαλό μου αυτό που πάντα με κάνει να ηρεμώ-

"Ο κόσμος δεν είναι σαν κι εσένα"

Όσο κι εγωιστικό κι αν ακούγεται αυτό, δυστυχώς/ευτυχώς έτσι είναι...

Είπαμε, κάποιος γουστάρει να τρώει ξύλο όταν κάνει έρωτα, άλλος να είναι σιωπηλός, άλλος σπούδασε είναι μορφωμένος αλλά είναι παιδεραστής (ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ) κι ο άλλος που είναι του δημοτικού είναι αξιοπρεπέστατος...

Υπάρχουν τόσα παραδείγματα να σας περιγράψω, αλλά η αρχή μου σε αυτό το blog είναι να μην κουράζω...

Βέβαια σας κουράζω με την γκρίνια μου, αλλά σπάνια ευχάριστα πράγματα με κάνουν να καθίσω στον υπολογιστή και να γράψω κάτι...

-ελπίζω να αλλάξει αυτό σύντομα γιατί με τόση γκρίνια θα πάθω τίποτα στο τέλος-

Εν κατακλείδι, όπως λέει και μια φίλη είναι θέμα παιδείας...-και αυτογνωσίας θα προσθέσω εγώ-



Γιατί επιμένω με το θέμα της αυτογνωσίας;

Γιατί με την αυτογνωσία απαλλάσσεσαι απο τα συμπλέγματα (εγωισμό, υποτίμηση/υπερεκτίμηση του εαυτού σου) γνωρίζεις τον εαυτό σου καλύτερα (βλέπεις τα θετικά σου και τα αρνητικά σου) ωριμάζεις, γίνεσαι κυρίαρχος του εαυτού σου, αναζωογόνησε...

Δεν ξέρω γιατί το θεωρούν δύσκολο αυτό...

Είναι τόσο απλό...

Αρκεί να έχουμε την θέληση να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας με ειλικρίνεια και θάρρος...

Κι όπως είπε ο Κρισναμούρτι -δάσκαλος για μένα, αλλά ήταν τόσο ταπεινός που δεν του άρεσε ποτέ αυτός ο τίτλος ούτε της διάνοιας, της αυθεντίας- "Η αυτογνωσία δεν αποκτιέται απο βιβλία, απο γκουρού και δασκάλους. Αλλά ξεκινάει απο την κατανόηση του εαυτού μας κάθε στιγμή" (σε ελεύθερη μετάφραση)

Η αυτογνωσία είναι το στάδιο για να αγαπήσεις τον εαυτό σου και να ελευθερωθείς...

Γιατί μην ξεχνάτε, η αγάπη ελευθερώνει...σώζει...ανανεώνει...

Για την αγάπη θα πούμε άλλη φορά...

Αρκετά για τώρα...

cheers!

-last words by offspring and -what happens when you don't have- self esteem



I wrote her off for the tenth time today
And practice all the things I would say
But she came over
I lost my nerve
I took her back and made her dessert
Now I know I'm being used
That's okay man cause I like the abuse
I know she's playing with me
That's okay cause I got no self esteem

We make plans to go out at night
I wait till 2 then I turn out the light
All this rejection's got me so low
If she keeps it up I just might tell her so

When she's saying that she wants only me
Then I wonder why she sleeps with my friends
When she's saying that I'm like a disease
Then I wonder how much more I can spend
Well I guess I should stick up for myself
But I really think it's better this way
The more you suffer
The more it shows you really care
Right? Yeah yeah yeah

Now I'll relate this little bit
That happens more than I'd like to admit
Late at night she knocks on my door
Drunk again and looking to score
Now I know I should say no
But that's kind of hard when she's ready to go
I may be dumb
But I'm not a dweeb
I'm just a sucker with no self esteem

When she's saying, oh, that she wants only me
Then I wonder why she sleeps with my friends
When she's saying, oh, that I'm like a disease
Then I wonder how much more I can spend
Well I guess I should stick up for myself
But I really think it's better this way
The more you suffer
The more it shows you really care
Right? Yeah-eh-eh