Πόσο επίκαιρο είναι αυτό το τραγούδι των Κατσιμιχαίων...
Αν δεν κάνω λάθος κάπου στα τέλη του '80 το γράψανε... ('87-'88 κάπου εκεί)
Η ειρωνεία στο εξώφυλλο του δίσκου..."Περιέχει το Ριτα Ριτάκι"!!!!
Τέτοιο τραγούδι που λέει πολλά και η εταιρία διάλεξε να διαφημίσει το Ρίτα Ριτάκι -αυτό δεν λέει κάτι;-
Τελικά ποιο το αντάλλαγμα για ενα κομμάτι ψωμί;
Για ένα κομμάτι ψωμί,
δε φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
πρέπει να δώσεις πολλά.
Δεν φτάνει μόνο το μυαλό σου,
δε φτάνει μόνο το κορμί σου.
Το πιο σπουδαίο είν' η ψυχή σου, δικέ μου.
Έχει τους νόμους τους αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Θα σου κρεμάσουνε μια μπάλα
και θα τραβιέσαι μ' αυτήν μέρα - νύχτα.
Έχεις κανάλι πολύ να τραβήξεις,
μέχρι να πάψεις να λες -"μα τι τρέχει;"
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα πιεις φαρμάκια πολλά.
Θα σε πετάνε από δω κι από κει
θα λαχανιάζει η ψυχή σου.
Θα φτύσεις αίμα απ' το στόμα, δικέ μου.
Έχει τους νόμους της αυτή η ιστορία,
δεν φτάνει μόνο η δουλειά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα 'χεις ξεχάσει πολλά.
Για ένα κομμάτι ψωμί,
θα 'χεις πληρώσει ακριβά.
Και κάποια μέρα θα σε λύσουν,
μα θα φοβάσαι να φύγεις, θα τρέμεις.
Θα σε κλωτσάνε και θα σ' αρέσει, δικέ μου.
Σαν το σκυλί τους θα σ' έχουν, δικέ μου,
μα δε θα έχεις ψυχή να το νοιώσεις,
θα είναι για σένα αργά.
Είναι ήδη αργά....
Ή μήπως όχι;
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο τραγούδι και δεν το ήξερα.
Είδες πόσο προφητικά μιλάνε οι καλλιτέχνες;
Είμαστε ήδη εκεί κατά τη γνώμη μου, λυμένοι και φοβισμένοι.
Στην ψευδαίσθηση της ελευθερίας μερικοί, άλλοι απελπισμένοι κι απογοητευμένοι.
Όμως η μεγαλύτερη παγίδα είναι να νομίζουμε οτι είναι αργά γιατί τότε παραιτούμαστε αμαχητί.
Και συμφωνώ μαζί σου...δεν είναι αργά.
H ώρα που το αδιέξοδο είναι εμφανές σε όλους είναι η πλέον κατάλληλη ώρα για την αλλαγή.
AnD...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ και πολύ καιρό αναρωτιέμαι, πόσοι είναι αυτοί που πραγματικά θα κατέβουν στους δρόμους -όχι για να τα σπάσουν αλλά- για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους με ειρηνικό τρόπο...
Και τι περιμένουν για να ξεσηκωθούν;
Να μπουν στα σπίτια τους;
Μήπως περιμένουν να βγει κάποιος μπροστά; -όχι το ΠΑΜΕ το ΕΛΑ και ΦΥΓΑΜΕ-
Ηγέτες όμως υπάρχουν;
Χρειαζόμαστε ηγέτες;
Η ώρα για αλλαγή έχει περάσει εδώ και πολλά χρόνια...
Βέβαια ακόμα -τουλάχιστον- δεν είναι αργά...
Αλλά κάτι πρέπει να γίνει σύντομα..
Οι κινήσεις με τα δεν πληρώνω είναι τα 'προπύλαια' για γενικό ξεσηκωμό; -δεν θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερος αριθμός πλήθους εκεί στα διόδια, στα μετρό, στον ΟΑΣΘ;-
Στην χώρα μας φοβάμαι ότι μας φέρανε εκεί που θέλανε...
Να γκρινιάζουμε μεν, αλλά να καθόμαστε μπροστά στην τηλεόραση για τις εξελίξεις...
Απο τον καναπέ όμως δεν γίνεται αλλαγή...
Καλημέρα και καλή εβδομάδα...
Πολλά τα ερωτήματα που θέτεις και τόσο διαφορετικοί μεταξύ μας εμείς οι άνθρωποι, τόσο στον τρόπο σκέψης όσο και δράσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα το οτι είμαστε εδώ τώρα οφείλεται στην αλλαγή που δεν έγινε όταν έπρεπε. Πάρε παράδειγμα το συγκοινωνιακό της πολης μας και θα καταλάβεις.
Σοβαρά, είναι ακριβώς το ίδιο απλά με διαφορετικές επιπτώσεις.
Πόσα χρόνια πριν έπρεπε να γίνει σχέδιο για την αποσυμφόρηση του κέντρου;
Πόσοι διαφορετικοί άνθρωποι έχουν αναλάβει αυτά τα πόστα και δεν έχουν κάνει κάτι;
Πόσοι από μας είναι στο τιμόνι και πόσοι πεζοί εισπνέοντας το καυσαέριο;
Πόσες προτάσεις έγιναν κατά καιρούς και πόσες επικρίθηκαν;
Δε θέλουμε κίνηση στο κέντρο αλλά θέλουμε να πάρουμε το αμάξι.
Δεν παίρνουμε λεωφορείο αλλά θέλουμε όταν θα πάρουμε να είναι πολλα, στην ώρα τους, με φθηνό εισιτήριο.
Δε θέλουμε τον Ψωμιάδη γιατί λαϊκίζει, το Μπουτάρη γιατί είναι γέρος, τον Άνθιμο γιατί είναι συντηριτικός, το δημαρχείο γιατί είναι μεγάλο, το μέγαρο γιατί είναι για λίγους, τα πάρκα γιατί κόπηκαν κάποια δέντρα, την υποθαλάσσια γιατί δε θα καλύπτει όλη την πόλη.
Έλεος! Καταστρέφουμε μόνο και δε χτίζουμε.
Ακούμε μια ιδέα, μια πρόταση και το μόνο που ξέρουμε είναι πώς να την λοιδορήσουμε.
Ο καθένας νομίζω πρέπει να βρει το δρόμο του μες στο χάος.
Προσωπικά δε θέλω να γίνω πιόνι κανενός σε οργανωμένες από σωματεία συγκεντρώσεις.
Ούτε είμαι υπέρ του δεν πληρώνω και της ανομίας.
Αλλά μέσα σ'αυτή την κατάσταση δεν κατηγορώ κανέναν για όσα πιστεύει. Είναι όλοι μα όλοι δικαιολογημένοι (αυτά που έγραφα προχθές).
Έχω τους δικούς μου κανόνες και είμαι ήσυχη.
Ξες, η κατάσταση έτσι ήταν δεν έγινε τώρα.
Πριν τις εκλογές είχε ο κόσμος το λόγο αλλά έδωσε την ψήφο του εκεί που την έδωσε.
Τώρα θυμούνται όλοι τα παράπονα;
Ας προσέχουν τί ψηφίζουν γμτ!
Αυτή είναι η λύση!
Κι αν δεν υπάρχει ικανός υποψήφιος θα βρεθεί.
Προσφορά και Ζήτηση.
Μήπως θα έπρεπε για αρχή να αφαιρεθεί το δικαίωμα ψήφου από τους υπαλλήλους του Δημοσίου;
χιχιχιχι