Γίνετε ρε παιδάκι μου να έχουμε γνώμη για τα πάντα;;;
Γιατί το παίζουμε συνέχεια ξερόλες;;
Γιατί κάθε φορά που ασχολούμαστε με κάποιο θέμα που δεν κατέχουμε να ρισκάρουμε με τις πιθανότητες να μας πιάσουν στα πράσα με τις αερολογίες που λέμε;;;
Το πιο έντιμο και σταράτο είναι να κρατάς το στόμα σου κλειστό ή απλώς να λες ότι δεν έχω άποψη για αυτό το θέμα... τόσο απλά...
Ίσως γιαυτό κι εγώ δεν γράφω αρκετά .... αλλά όπως λέει και ο τίτλος εδώ δεν είμαι για να σχολιάσω τα πάντα.. απλά να αναφέρω κάποιες σκέψεις μου...
Το τραγούδι του μεγάλου Anderson τα λέει όλα..
Everyday theres someone asking
What is there to do?
Should I love or should I fight
Is it all the same to you?
No I say I have the answer
Proven to be true,
But if I were to share it with you,
You would stand to gain
And I to lose.
Oh I couldnt bear it
So Ive got nothing to say.
Nothing to say.
Every morning pressure forming
All around my eyes.
Ceilings crash, the walls collapse,
Broken by the lies
That your misfortune brought upon us
And I wont disguise them.
So dont ask me will I explain
I wont even begin to tell you why.
No, just because I have a name
Well Ive got nothing to say.
Nothing to say.
Climb a tower of freedom,
Paint your own deceiving sign.
Its not my power
To criticize or to ask you to be blind
To your own pressing problem
And the hate you must unwind.
So ask of me no answer
There is none that I could give
You wouldnt find.
I went your way ten years ago
And Ive got nothing to say.
Nothing to say.
Υ.Γ. Σταμάτησα την δεύτερη δουλειά και επιτέλους θα έχω πραγματικά την δυνατότητα να περάσω ποιοτικές ώρες με την οικογένειά μου.....
