Σήμερα με το που γύρισα από την δουλειά, ένιωσα μια απίστευτη χαρά και κυρίως έκπληξη...
Δώσανε απο τον παιδικό, -εμείς το λέμε σχολείο :) - στον Αλέξανδρο και τον Κυριάκο στιχάκια για τα Χριστούγεννα...Χαρά γιατί φαντάστηκα τα παλικαράκια μου να λένε στιχάκια με τους "συμμαθητές", κι έτσι ντυμένα όπως θα είναι -ο Αλέξανδρος θα είναι βοσκός lol (για τον μικρό δεν μας είπαν ακόμα)- θα ζήσω ένα απο τα πολλά πράγματα που περίμενα απο την στιγμή που γεννήθηκαν... Αστείο ε;
Η έκπληξη βέβαια είναι πως είναι μικρά ακόμα -Ο Αλέξανδρος 4 χρονών στις 25 Νοεμβρίου, κι ο Κυριάκος 3 χρονών στις 12 Ιανουαρίου- αλλά κυρίως η έκπληξη μου έγκειται στο γεγονός ότι δεν μιλάνε ακόμα καθαρά...
Οπως και να έχει όμως θα είναι μια στιγμή που θα την χαρακτήριζα ιστορική... -όπως τότε που λέγαμε, η πρώτη μέρα που τρώει κρέμα, η πρώτη μέρα που τρώει μόνος του κτλ..-
Περνάνε τα χρόνια............
Μια που είπα οτι περνάνε τα χρόνια...
Τσέκαρε αυτή την απίστευτη διασκευή των Damone στο Wasted Years των τεράστιων Iron Maiden
From the coast of gold, across the seven seas
I'm travelling on, far and wide
But now it seems
I'm just a stranger to myself
And all the things I sometimes do
It isn't me but someone else
I close my eyes and think of home
Another city goes by in the night
Ain't it funny how it is
You never miss it 'til it's gone away
And my heart is lying there
And will be 'til my dying day
So understand
Don't waste your time
Always searching for those wasted years
Face up...make your stand
And realize you're living in the golden years
Too much time on my hands
I got you on my mind
Can't ease this pain, so easily
When you can't find the words to say
It's hard to make it through another day
And it makes me want to cry
And throw my hands up to the sky
So understand
Don't waste your time
Always searching for those wasted years
Face up...make your stand
And realize you're living in the golden years
