Γύρισα από την δουλειά κουρασμένος και λίγο πριν πάω να ξαπλώσω, είπα να χαλαρώσω λίγο στο ίντερνετ...
Κι εκεί που έβλεπα κάποιες αστείες φωτογραφίες, ξάφνου βλέπω ενα θέμα με εικόνες απο πόλεμο του Βιετνάμ και του Ιράκ -και τις 2-
Οι περισσότερες δεν είχαν να μου πουν κάτι ιδιαίτερο..
Μόλις είδα όμως την συγκεκριμένη φωτογραφία....δάκρυσα...
Τι να πεις στο παιδάκι αυτό; Που αθώα θα αναζητάει τον πατέρα της και θα ρωτάει "Που είναι ο μπαμπάς;"
Πως να παρηγορήσεις την σύζυγο, την μάνα, τον πατέρα...
Κι όλα αυτά γιατί;;;
Για την πατρίδα;;;;
Στην συγκεκριμένη περίπτωση....ποια πατρίδα;;; Για έλεγχο των πετρελαίων... και άνοιγμα αγορών με τους Σεΐχηδες...
Όχι οτι διαφέρει πολύ αν σε αυτή την φωτογραφία βλέπαμε εναν Έλληνα...
....
Πόλεμος......
....
Το μόνο κέρδος...νεκροί...
Κατεστραμμένες οικογένειες...
Και οι πολιτικοί -αν είναι απο την μεριά των νικητών- με πλατύ χαμόγελο και ψευτοπερηφάνια και οι άλλοι ίσως να τρέχουν να κρυφτούν κάπου στο εξωτερικό -αν δεν τους έχουν "καθαρίσει"-
Και μόλις θυμήθηκα κάποιους δικούς μας πολιτικούς και Αξιωματούχους του στρατού που πληρώσανε με την ζωή τους την έπαρση και την λογική "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" τότε το ΄22
Τους θυμάται κανείς; Το τι έκαναν;
Μπα..κι εγώ κατά τύχη διάβασα για δαύτους...
Κι όμως γίνεται...
θέτω ερώτημα στο μυαλό μου...γίνεται τα συμφέροντα της εμπορίας όπλων -την σήμερον ημέραν- να έχει μεγαλύτερη αξία απο την ζωή ενός ανθρώπου; Χιλιάδων ανθρώπων; Εκατομμυρίων ανθρώπων;;
Κι όμως....γίνεται...
Κρίμα...
Πολλοί οι φιλειρηνιστές...ελάχιστοι οι φιλοπόλεμοι... όμως κερδίζει ο πόλεμος...
Εγραψε ο φίλος μου ο Κώστας τις προάλλες...
Imagine....Βιετναμ, Ιράκ, Γιουγκοσλαβία...Φτάνει!.....μακάρι ένα τραγούδι να άλλαζε τον κόσμο....
μακάρι Κώτσο....μακάρι....
Στον δικό μου κόσμο, μπορεί και να τον άλλαζε...
Ίσως και στον δικό σου...
Αλλά ποτέ στον πραγματικό....
Είμαι πολύ κουρασμένος για να το αναπτύξω κι άλλο....
ίσως κάποια άλλη φορά....
Πολλά τα αντιπολεμικά τραγούδια στο κεφάλι μου...
Το Imagine ήταν στο πρώτο μου blogοpost... δεν λέει να κάνω κατάχρηση...
-δεν είναι του στυλ μου-
Οπότε...όποιο μου κολλήσει περισσότερο στο μυαλό....
Iron Maiden - Afraid shoot strangers
Lying awake at night I wipe the sweat
from my brow
But it's not the fear 'cos
I'd rather go now
Trying to visualize the horrors that
will lay ahead
The desert sand mound a burial ground
When it comes to the time
Are we partners in crime?
When it comes to the time
We'll be ready to die
God let us go now and finish what's
to be done
Thy Kingdom Come
Thy shall be done... on earth
Trying to justify to ourselves the
reasons to go
Should we live and let live
Forget or forgive
But how can we let them go on this way?
The reign of terror corruption must end
And we know deep down there's
no other way
No trust, no reasoning, no more to say
Afraid to shoot strangers
Afraid to shoot strangers
