True or fault?

Διάβασα κάτι που με χαροποίησε...

Όμως, ομολογώ ότι κάτι δεν μου άρεσε...

Σαν είδηση είναι καλή, αλλά είναι όλη η αλήθεια αυτή;

Ή στο μέλλον για αυτή την παραδοχή, θα μας ζητηθεί κάτι άλλο;

Θα φανεί...

Προς το παρόν...το ψιλο απολαμβάνω...

Ιδού η είδηση...

"Οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι" δήλωσε σε Έλληνες ομογενείς για πρώτη φορά δημοσίως ο ειδικός διαμεσολαβητής των Ηνωμένων Εθνών Μάθιου Νίμιτς

"...έκαναν τεράστιο λάθος στην προσπάθειά τους για αρχαιοποίηση της κοινωνίας τους» όπως και για στην χρησιμοποίηση «των αρχαίων ελληνικών μακεδονικών συμβόλων"

πηγή Contra.gr

Για να δούμε...........

-Ωραία αφορμή για ακόμα ένα αγαπημένο τραγούδι-



"My son ask for thyself another
Kingdom, for that which I leave
is too small for thee"
(King Philip of Macedonia - 339 B.C.)

Near to the east
In a part of ancient Greece
In an ancient land called Macedonia
Was born a son
To Philip of Macedon
The legend his name was Alexander

At the age of nineteen
He became the Macedon King
And he swore to free all of Asia Minor
By the Aegean Sea
In 334 B.C.
He utterly beat the armies of Persia

Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
Became a legend 'mongst mortal men

King Darius the third
Defeated fled Persia
The Scythians fell by the river Jaxartes
Then Egypt fell to the Macedon King as well
And he founded the city called Alexandria

By the Tigris river
He met King Darius again
And crushed him again in the battle of Arbela
Entering Babylon
And Susa, treasures he found
Took Persepolis the capital of Persia

A Phrygian King had bound a chariot yoke
And Alexander cut the Gordian knot
And legend said that who untied the knot
He would become the master of Asia

Hellenism he spread far and wide
The Macedonian learned mind
Their culture was a Western way of life
He paved the way for Christianity

Marching on, marching on

The battle weary marching side by side
Alexander's army line by line
They wouldn't follow him to India
Tired of the combat, pain and the glory

Alexander the Great
His name struck fear into hearts of men
Alexander the Great
He died of fever in Babylon

I am the god in my own history The master of the game

Στις 15 Μαρτίου το 2005, οι Kamelot κυκλοφόρησαν τον έβδομο δίσκο τους, αλλά το δεύτερο μέρος του concept, που είναι βασισμένο στο δράμα του Goethe, Faust, (το πρώτο μέρος είναι στον προηγούμενο δίσκο Epica) που επίσης χωρίζετε σε δυο μέρη.

Όσοι δεν γνωρίζουν το έργο, πολύ περιληπτικά να τους πω ότι ο διάβολος (στον δίσκο Mephisto) έβαλε στοίχημα με τον Θεό ότι μπορεί να "διαφθείρει" τον αγαπημένο του Faust (στον δίσκο Ariel) που συνάπτει συμφωνία μαζί του πως θα του προσφέρει ότι επιθυμεί, μέχρι να νιώσει πλήρως ικανοποιημένος ή γεμάτος αν θέλετε, και μετά θα τον υπηρετεί εκείνος στην κόλαση... Ο Faust όμως ερωτεύεται την Margarete (Helena στον δίσκο) και μένει -εν αγνοία τους- έγκυος μαζί του, αλλά αυτός συνεχίζοντας το ταξίδι προς την γνώση της υπέρτατης αλήθειας, την εγκαταλείπει, και αυτή αυτοκτονεί, αλλά λόγω της αγνότητας της ψυχής της πηγαίνει στον παράδεισο...
O Faust μαθαίνει για όλα αυτά πέφτει σε θλίψη και πλέον δεν τον ικανοποιεί τίποτα...
Έτσι ο διάβολος για να έχει σε ισχύ το συμβόλαιο κάνει τα πάντα για να τον ικανοποιήσει...

Στον δίσκο μας τώρα...

Στο March of Mephisto ο διάολος βρίσκει μια γυναίκα (την Marguerite) που μοιάζει πολύ στην Helena και προσπαθεί μέσω αυτής να τον σαγηνεύσει στην αρχή, και αργότερα να ελέγξει το μυαλό του Ariel.

Στο When the lights are down ο Mephisto κατάφερε να παραπλανήσει τον Ariel και τον έβαλε να ξαπλώσει ή να κοιμηθεί μαζί της (όπως θέλετε) Αργότερα όμως ο Ariel συνέρχεται και καταλαβαίνει ότι αυτή δεν είναι η Helena και πέφτει πάλι σε θλίψη

Στο The Hunting (Somewhere in time) o Ariel προσπαθεί να εξηγήσει στην Marguerite ότι μέσα απο την θλίψη του ένιωσε ευάλωτος απο την ομοιότητά της με την γυναίκα που αγάπησε όσο τίποτα άλλο, και προσπαθώντας να την πείσει πως πρέπει να τον ξεχάσει της δίνει την ελπίδα ότι ίσως κάποτε στο μέλλον θα ξαναβρεθούν μαζί

Στο Abandoned ο Ariel συνειδητοποιεί τις αμαρτίες που έχει κάνει και πως έτσι δεν θα μπορέσει ποτέ να πάει στον παράδεισο και να ξαναδεί την αγαπημένη του, κάνει απεγνωσμένη έκκληση στον Θεό, και αφήνοντας πίσω του τον Mephisto περιπλανιέται στον παγωμένο ποταμό

Στο This pain κάνει μια αναδρομή στην μέχρι τώρα ιστορία του και βλέπει ότι οι δύο γυναίκες που τον αγάπησαν τις πρόδωσε και πως ποτέ δεν θα ξεφύγει απο τις τύψεις του

Στο Black halo ο Ariel βρίσκεται στο κάστρο του Mephisto, τον αποκαλεί ψεύτη και προδότη και τον προκαλεί σε μονομαχία, θέλοντας έστω και τις τελευταίες στιγμές της ζωής του, να παλέψει για το καλό και την αγνότητα, ξέροντας όμως ότι δεν θα γλιτώσει τελικά την καταδίκη

Στο Nothing ever dies ο Ariel αναζητεί να βρει απαντήσεις σε ερωτήματα για το καλό και το κακό, για την αμαρτία και την αγνότητα και ανακαλύπτει ότι η υπέρτατη αλήθεια είναι η ΑΓΑΠΗ

Στο Memento mori η συμφωνία του Ariel με τον Mephisto είναι σε ισχύ και η ψυχή του βγαίνει απο το σώμα του για να πάει στα χέρια του Mephisto. Όσο η ψυχή βγαίνει απο το σώμα του, όλα έρχονται στο μυαλό του. Συνειδητοποιεί πως ο θάνατος έρχεται σε όλους, ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνο καλός ή κακός, ότι ο άνθρωπος έχει την μοίρα στα χέρια του, και πως αυτός δημιουργεί/δίνει το νόημα για την ζωή του, πως ο καθένας έχει τα πιστεύω του αλλά κανενός δεν είναι το "απόλυτα σωστό".
Έχοντας όμως παλέψει -έστω και την τελευταία στιγμή της ζωής του- το κακό, η ψυχή του σώζεται και πηγαίνει στον παράδεισο όπου θα συναντήσει την αγαπημένη του Helena

Στο Serenade δίνεται το μήνυμα πως η προσωπική μας ανάταση είναι μόνο στα δικά μας χέρια και σε τίποτα και σε κανέναν άλλον

Αυτόν τον υπέροχο δίσκο λοιπόν σας παρουσιάζω σήμερα...

Οι Kamelot είναι οι Roy Khan (φωνή), Thomas Youngblood (κιθάρα), Glenn Barry (μπάσο) και Casey Grillio (τύμπανα)

Το track list είναι μεγάλο, οπότε δεν το γράφω...

Αγαπημένα είναι αυτά για τα οποία έγραψα παραπάνω...

Για όσους δεν είναι του "σιναφιού" μας ας ακούσουν τις μπαλάντες Abandoned, Moonlight και Serenade αλλά και τα Hunting και This pain

Οι υπόλοιποι ξέρετε...

n'joy

ΥΓ Db0 θυμάσαι τι συναυλιάρα ήταν ρε φίλε;






Ariel
You know just who I am
Don't be so distant
'cause When you're lost
I am solely there to share your grief

Wailing your sorrow is only my way to comfort you
Mephisto
Reminders of innocent youth

Ariel
Waiting for morrow you're lonely
I name your solitude

Ariel and Mephisto
I speaketh the truth

Ariel
Now tell me all about your pain
Down to the detail
Don't say it's love
Your fragile heart feeds my contempt

Wailing your sorrow
is only my way to comfort you

Mephisto
Reminders of innocent youth

Ariel
Waiting for morrow you're lonely
I name your solitude

Ariel and Mephisto
I speaketh the truth


Ariel
Chase the heathen call
We belong...you and I
Unison in all you deny

Wailing your sorrow
is only my way to comfort you

Mephisto
Reminders of innocent youth

Ariel
Waiting for morrow you're lonely
I name your solitude

Ariel and Mephisto
I speaketh the truth


Ariel
I am the thorn in your side
That seeks accomplishment

Mephisto
Reminding the mortal of death

Ariel
I am the spore of your pride
An angel heavensent

Ariel and Mephisto
The master of all
I am the urge of the flesh

Mephisto
Reminding the mortal of death


Death!




Rules without exceptions last eternally
Every move you make creates your destiny
I've come to soak my sorrow in halo black
As black as the seal on my soul

'cause When the lights are down
There's no more to say
Love is the real pain
An internal revolution in my minds
And when the lights are down
You're so far away
Tell me your real name
In the silence of the darkness we unite

[Rules without exceptions last eternally
Every move you make creates your destiny]
What can protect me from the past
And all the things that I have done
She told me and then she was gone

But when the lights are down
There's no more to say
Deep in the shadows
Where the last of my delusions made a stand
'cause When the lights are down
She'll take me away
Tell me her real name
And in death we'll live the love we never had

Oh come all ye faithful beneath the moon, beneath the moon
Into the void as one
Marching on




Merely the sound of your voice Made me believe that that you were her Just like the river disturbs My inner peace

Once I believed I could find Just a trace of her beloved soul Once I believed she was all Then she smothered my believes

One cold winter's night
I may follow her voice to the river
Leave me now and forever
Leave while you can

Somewhere in time I will find you and haunt you again Like the wind sweeps the earth
Somewhere in time when no virtues are left to defend
You've fallen deep

I was a liar in every debate I rule the forces that fueled your hate When the cold in my heart leaves, it comes to an end
And quietly I'll go to sleep

How could that first time recur
When memories linger on and on
What made me think you were her
Helena is dead to all
dead to all

Nothing can bring her to life
Don't pretend that I'll be loving you
Once I believed she was gone
I corrupted from within

Leave leave me for now and forever
Leave what you can

Ariel
Follow me into the light
Marguerite
Like ice on a lake of tears
I'll take you through
Ariel
Or leave me tonight
I've gone too far to begin all anew
Marguerite
Life fades in anew
Ariel and Marguerite
With someone like you



Once my life was plain and clear
I recall
Once my ignorance was bliss
Nightfall came
Like a serpent’s kiss
To my troubled mind

Why... Oh why my God
Have you abandoned me in my sobriety
Behind the old façade
I'm your bewildered child
So take me cross the river wide

Binding promisses were made on my soul
Grand illusions lead astray
Ice cold winds swept my heart away
Bring me back to you

-- Helena --
I remember a song
Like in a dream
Where September was long
And winter unreal




Pushing for the limit of sanity
Pushing for the surface
… so I can breathe
Dark is the night for us all, but some days I feel the light crawling down these jagged walls Blessed sunlight
Some of this pain is sole subjected
But what was I to do
Some of this pain will always stay
Deep and true

I left her with a warning… without protection
Cause the human nature has it’s ways with lust
with her back against the wall she crumbled
Just a minute more would have saved her life
And even so… part of me
Blessed sunlight

I see her shame in my desire
It all took place too soon
Some of this wounds will always bleed
Over you, over you..



Come wind
Come snow
Come winterland
I have resigned myself to death
Come will to show the hidden hand
So I can draw my final breath
You could take me higher
So you said I trusted you
I may be a liar, but betrayal lies on you

I can feel when the journey ends
Final call for a last defense

Darkness come tonight
I have no fear of what you hold
Darkness come alive
You are the stories I've been told

I possess the power
Of survival in the cold
Life is like a flower
As it stumbles out of fall

We all know when our time has come
This is where I will linger on

Darkness come tonight
I have no fear of what you hold
Darkness come alive
You are the stories I've been told

Darkness come tonight
Nothing can take my faith away
Darkness come alive
Life fades to black from silver grey



Here we are
Under the same old sun
All alone yet somehow bound and unified
Dust to dust…
Ashes to ashes won't take long
we search for a harbour somewhere to belong

They say that faith is all you need To stay forever young What you’ve sown is what you reap our sins can’t be undone
There is a god in each society So right is wrong where wrong is right No-one could be sure Still we are certain That we know is truth The only truth We’re building our temples taller

They say that faith is all you need
To stay forever young
What you’ve sown is what you reap
our sins can’t be undone

How can we trust them once again They use to tell us lies And their voices will sustain Cause nothing ever dies

Love is the only truth Pure as the well of youth
Until it breaks your heart
You took me higher
Than the mountains I have climbed
You waited all your life for me
You left me all alone behind
But we'll meet again
We will meet again



Who wants to separate The world we know from our beliefs And who sees only black and white Distinguish loss from sacrifice Some day we may come to peace With the world within ourselves
And I will await you
Until I close my eyes
Close my eyes
Close my eyes

When your time has come You know you'll be lonely once again And the final winter comes to us all Life is treacherous
But you're not the only who must pretend

We're a second in time We're the last in the line Of the prey that walks the earth Good and evil combined

I am the god in my own history The master of the game
I may believe if she would come to me
And whisper out my name
Sometimes I wonder where the wind has gone
If life has ever been
Sometimes I wonder how belief alone Can cut me free from sin
When you close your eyes
Mementos of summer retrieves your mind
Like a drizzled afternoon cleans the air
When the winter blows
You're glad you remember you really tried

And it comes to an end
Even winter... life fall
And we all have our beliefs
Pray for mercy for all

I am a man without a mystery The deal is done within I will embrace the coldest winter breeze And pay for every sin
[Helena]
VICTORIA, NON PRAEDA
MEMENTO MORI

[Mephisto]
UNA VOCE... VOLO, NON VALEO
DULCE ET DECORUM EST
PRO PATRIA MORI
MEMENTO MORI

[Ariel]
So subservant in your embrace
No more denial
No run away
This is the final
My last recall
And that's the price for what we learn The more we know the more we yearn Cause we're so alone

I am a man without a mystery
The deal is done within
I will embrace the coldest winter breeze
The journey can begin
I'm still the god in my own history
I still believe that she will come to me
And whisper out my name

Some day we may come to peace
And reach beyond behind the lies
And I will await you
Until I close my eyes
Close my eyes,
Close my eyes...

Ariel...
Ariel...
Ariel...



Songs of pain and soothing lullabies, Songs of happiness and some that make us cry.
One song we share,
The cross we all bear,
One that segregates,
One that unifies.

All we wonder, No-one ever denies, If once given life we must die.

So bow down with me, Where summer fades into fall, And leave your hatchets of hate.
Bow down with me,
And sing the saddest of all,
The song we all serenade.

The more we know, The less we understand, Life, eternity, the savagery of man. We want it all, Aimed at the fall, What is destiny within the masterplan?

Hold on now, Don’t leave, don’t let it go. Dance away the waltz of life. Right or wrong, The seed we never sow - That’s our loss, our sacrifice.

What does the winter bring, If not yet another spring?