Το αναπάντεχο είναι......ανεκτίμητο...
Διψάω για τέτοιες στιγμές....
Ακόμα και οι άσχημες στιγμές έχουν κάτι μαγικό....
Βλέπεις τον εαυτό σου πως αντιδρά....
Τον μετράς αλλιώς...
Ώρες ώρες σε εκπλήσσει...
...............
Απλά εύχομαι -σε όλους- το 2011 να είναι γεμάτο απο ευχάριστες αναπάντεχες στιγμές...
Και εύχομαι οι άνθρωποι που σε κάνουν να αισθάνεσαι άνετα, όμορφα μαζί τους, να είναι εκεί...δίπλα σου...
............
22/12/10
Goodbye Apathy........
Ανα καιρούς, προσπαθούσα να βαπτίσω την εποχή που ζούμε...
Κάποτε υπήρξε η εποχή των παγετώνων, αργότερα η εποχή του χαλκού, του εμπορίου, της βιομηχανίας, της εικόνας, της πληροφορίας, του ίντερνετ.... αλλά τώρα; πως θα μπορούσε να λέγεται;
Κι έσπαγα το κεφάλι μου... τι θα μπορούσε να δικαιολογήσει, να αφομοιώσει, να κλείσει μέσα της με μια λέξη όλα αυτά που συμβαίνουν στην εποχή μας...
..........
Και μου ήρθε σήμερα........
Ζούμε στην εποχή της απάθειας....
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε με αυτό ή όχι, αλλά απο τα δικά μου τα φίλτρα, αυτός ο όρος ταιριάζει γάντι...
Μεσημεριανά εκμεταλλεύονται ανθρώπινες καταστάσεις και τις κάνει business και η μάνα μου -καλή ώρα- τις απολαμβάνει με ένα πιάτο φαγητό μπροστά της...με απάθεια (Όσο και να την έχω μαλώσει για αυτές τις άθλιες -προσωπική πάντα εκτίμηση- εκπομπές..δεν βάζει μυαλό)
Άσε για τα reality
Η -εκάστοτε- κυβέρνηση ανακοινώνει κι άλλα αβάσταχτα μέτρα και καθόμαστε απαθείς
Βλέπουμε να κακομεταχειρίζονται ζώα στις γειτονιές, στους δρόμους, και προσπερνάμε απαθείς
Απάθεια....
Σήμερα διάβασα πως 27χρονη μητέρα στην Νότια Κορέα, εθισμένη στα παιχνίδια online, στραγγάλισε το παιδί της επειδή ούρησε στο πάτωμα και την ενοχλούσαν τα κλάματα του... -και μόνο που το γράφω ανακατεύομαι...-
Και πόσα άλλα παρόμοια... η απάθεια σε φτάνει σε τέτοιο σημείο... να μην λογαριάζεις την ζωή... ούτε την δική σου, ούτε του ίδιου σου του παιδιού...
Και επειδή ήδη χαλάστηκα αρκετά...το σταματάω εδώ...
Ξέρω είναι πολύ δύσκολο να ζητάς... ειρήνη... ευημερία... πόσο μάλλον να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο....
Με την βοήθεια του παρακάτω τραγουδιού, απλώς θα ζητήσω ο κόσμος να μπορέσει να πει
Αντίο απάθεια...
One Republic - Goodbye Apathy....
I can't sleep now, no, not like I used to
I can't breathe in and out like I need to
It's breaking ice now to make any movement
What's your vice? You know that mine's the illusion
And all at once (as I'm trying) I can help you out (just to keep things right)
I'll be what you need (I kill myself to make everything perfect for you)
Goodbye apathy, so long apathy
So don't sit still, don't you move away from here
So goodbye apathy (as I'm trying), so long fancy free (just to keep things right)
Goodbye apathy (I kill myself to make everything perfect for you)
I don't wanna be you
I don't walk right, not like I used to
There's a jump in my step as I rush to see you
I could be happy here as long as you're near to me
As long as you're close to me
Now that I'm alright (as I'm trying) I can help you out (just to keep things right)
I'll be what you need (I kill myself to make everything perfect for you)
Goodbye apathy, goodbye apathy
So don't you stop pushing me, I can take so much
So goodbye apathy (as I'm trying), so long fancy free
(just to keep things right)
Goodbye apathy (I kill myself to make everything perfect for you)
I don't wanna be... you...
Everybody is watching you, everybody is watching me too ....
Κάποτε υπήρξε η εποχή των παγετώνων, αργότερα η εποχή του χαλκού, του εμπορίου, της βιομηχανίας, της εικόνας, της πληροφορίας, του ίντερνετ.... αλλά τώρα; πως θα μπορούσε να λέγεται;
Κι έσπαγα το κεφάλι μου... τι θα μπορούσε να δικαιολογήσει, να αφομοιώσει, να κλείσει μέσα της με μια λέξη όλα αυτά που συμβαίνουν στην εποχή μας...
..........
Και μου ήρθε σήμερα........
Ζούμε στην εποχή της απάθειας....
Δεν ξέρω αν συμφωνείτε με αυτό ή όχι, αλλά απο τα δικά μου τα φίλτρα, αυτός ο όρος ταιριάζει γάντι...
Μεσημεριανά εκμεταλλεύονται ανθρώπινες καταστάσεις και τις κάνει business και η μάνα μου -καλή ώρα- τις απολαμβάνει με ένα πιάτο φαγητό μπροστά της...με απάθεια (Όσο και να την έχω μαλώσει για αυτές τις άθλιες -προσωπική πάντα εκτίμηση- εκπομπές..δεν βάζει μυαλό)
Άσε για τα reality
Η -εκάστοτε- κυβέρνηση ανακοινώνει κι άλλα αβάσταχτα μέτρα και καθόμαστε απαθείς
Βλέπουμε να κακομεταχειρίζονται ζώα στις γειτονιές, στους δρόμους, και προσπερνάμε απαθείς
Απάθεια....
Σήμερα διάβασα πως 27χρονη μητέρα στην Νότια Κορέα, εθισμένη στα παιχνίδια online, στραγγάλισε το παιδί της επειδή ούρησε στο πάτωμα και την ενοχλούσαν τα κλάματα του... -και μόνο που το γράφω ανακατεύομαι...-
Και πόσα άλλα παρόμοια... η απάθεια σε φτάνει σε τέτοιο σημείο... να μην λογαριάζεις την ζωή... ούτε την δική σου, ούτε του ίδιου σου του παιδιού...
Και επειδή ήδη χαλάστηκα αρκετά...το σταματάω εδώ...
Ξέρω είναι πολύ δύσκολο να ζητάς... ειρήνη... ευημερία... πόσο μάλλον να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο....
Με την βοήθεια του παρακάτω τραγουδιού, απλώς θα ζητήσω ο κόσμος να μπορέσει να πει
Αντίο απάθεια...
One Republic - Goodbye Apathy....
I can't sleep now, no, not like I used to
I can't breathe in and out like I need to
It's breaking ice now to make any movement
What's your vice? You know that mine's the illusion
And all at once (as I'm trying) I can help you out (just to keep things right)
I'll be what you need (I kill myself to make everything perfect for you)
Goodbye apathy, so long apathy
So don't sit still, don't you move away from here
So goodbye apathy (as I'm trying), so long fancy free (just to keep things right)
Goodbye apathy (I kill myself to make everything perfect for you)
I don't wanna be you
I don't walk right, not like I used to
There's a jump in my step as I rush to see you
I could be happy here as long as you're near to me
As long as you're close to me
Now that I'm alright (as I'm trying) I can help you out (just to keep things right)
I'll be what you need (I kill myself to make everything perfect for you)
Goodbye apathy, goodbye apathy
So don't you stop pushing me, I can take so much
So goodbye apathy (as I'm trying), so long fancy free
(just to keep things right)
Goodbye apathy (I kill myself to make everything perfect for you)
I don't wanna be... you...
Everybody is watching you, everybody is watching me too ....
13/12/10
The time has come to make things right..... -NOW-
Εγώ;;;;
Δεν έχω να πω τίποτα.....
Τα λένε όλα οι muse.....
Come ride with me,
Through the veins of history,
I'll show you a god
Who falls asleep on the job.
And how can we win,
When fools can be kings,
Don't waste your time,
Or time will waste you,
No one's gonna take me alive,
The time has come to make things right,
You and I must fight for our rights,
You and I must fight to survive,
Δεν έχω να πω τίποτα.....
Τα λένε όλα οι muse.....
Come ride with me,
Through the veins of history,
I'll show you a god
Who falls asleep on the job.
And how can we win,
When fools can be kings,
Don't waste your time,
Or time will waste you,
No one's gonna take me alive,
The time has come to make things right,
You and I must fight for our rights,
You and I must fight to survive,
10/12/10
Πάρε 10 ευρώ για να αισθάνομαι καλά.... -!!!!!!!!!-
Χθες βοήθησα μια κυρία -που είχε κινητικό πρόβλημα- να βάλει τα ψώνια της στο αυτοκίνητο της...
Και έβγαλε να μου δώσει 10 ευρώ!!!
Έμεινα άναυδος....
Της λέω..."Κυρία μου... τι κάνετε; Δεν το συζητώ..."
-"Πάρτο αγοράκι μου, για να αισθάνομαι καλά" (!!!)
-"Μα...το περίεργο δεν είναι που σας βοήθησα...αλλά το ότι μου βγάζετε λεφτά...αλίμονο..συνάνθρωποι είμαστε..."
Και με έναν γλυκύτατο τόνο στην φωνή της και με αφοπλιστική έκφραση στο πρόσωπό της μου είπε
-"Σε ευχαριστώ αγόρι μου..."
ένιωσα τόσο όμορφα που την είδα, αυτό το κουρασμένο πρόσωπο -αλλά πάντα ευγενικό- να μετατρέπεται σε ένα σχεδόν γαλήνιο πρόσωπο... που της απάντησα
-"Πείτε ότι τα δώσατε διπλά..." -γιατί πραγματικά έτσι ένιωσα..- και της χάιδεψα το χέρι...
Μετά την ευφορία της στιγμής, προβληματίστηκα με την κίνησή της να μου βγάλει χρήματα για κάτι που θεωρώ -και πρέπει να θεωρείται- ανθρώπινο...
Δεν λέω να είμαστε απαθείς...
ούτε αυτός που βοηθάει, ούτε αυτός που βοηθιέται...
Το γνήσιο ευχαριστώ -κι όχι το τυπικό- είναι η καλύτερη επιβράβευση...
πού φτάσαμε ρε γαμώτο.... να δίνουμε και να προσμένουμε δεκάρικα γιατί βοηθήσαμε κάποιον ανήμπορο;
Πόσο ξεφτίλα να είναι αυτό;
Και έβγαλε να μου δώσει 10 ευρώ!!!
Έμεινα άναυδος....
Της λέω..."Κυρία μου... τι κάνετε; Δεν το συζητώ..."
-"Πάρτο αγοράκι μου, για να αισθάνομαι καλά" (!!!)
-"Μα...το περίεργο δεν είναι που σας βοήθησα...αλλά το ότι μου βγάζετε λεφτά...αλίμονο..συνάνθρωποι είμαστε..."
Και με έναν γλυκύτατο τόνο στην φωνή της και με αφοπλιστική έκφραση στο πρόσωπό της μου είπε
-"Σε ευχαριστώ αγόρι μου..."
ένιωσα τόσο όμορφα που την είδα, αυτό το κουρασμένο πρόσωπο -αλλά πάντα ευγενικό- να μετατρέπεται σε ένα σχεδόν γαλήνιο πρόσωπο... που της απάντησα
-"Πείτε ότι τα δώσατε διπλά..." -γιατί πραγματικά έτσι ένιωσα..- και της χάιδεψα το χέρι...
Μετά την ευφορία της στιγμής, προβληματίστηκα με την κίνησή της να μου βγάλει χρήματα για κάτι που θεωρώ -και πρέπει να θεωρείται- ανθρώπινο...
Δεν λέω να είμαστε απαθείς...
ούτε αυτός που βοηθάει, ούτε αυτός που βοηθιέται...
Το γνήσιο ευχαριστώ -κι όχι το τυπικό- είναι η καλύτερη επιβράβευση...
πού φτάσαμε ρε γαμώτο.... να δίνουμε και να προσμένουμε δεκάρικα γιατί βοηθήσαμε κάποιον ανήμπορο;
Πόσο ξεφτίλα να είναι αυτό;
7/12/10
Για τους πρίγκιπες....
Η χθεσινή ημέρα ήταν ημέρα μνήμης....
για 2 πρόσωπα....
Για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο...
και για τον Παύλο Σιδηρόπουλο...
Για το θέμα του Αλέξη έχω να πω το εξής...
Πως αυτό που με ενοχλεί είναι ότι παίρνουν ένα τέτοιο τραγικό γεγονός και το εκμεταλλεύονται άσκοπα, πραγματικά χωρίς λόγο...
αλλά το χειρότερο είναι πως με αυτό τον τρόπο δεν τιμούν το πρόσωπο για το οποίο αναφερόμαστε...
Τηλεόραση -ευτυχώς- δεν βλέπω πολύ, αλλά στοιχηματίζω ότι κάποιες εκπομπές, κάποιοι δημοσιογράφοι, όλο και κάποιο τρόπο θα βρήκαν για να βγάλουν τον δραματουργό εαυτό τους με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση...
Καλά δεν μιλάω για τους "αναρχικούς" που έκαναν και θα κάνουν διάφορα για "τιμήσουν" τον χαμό του Αλέξη...
Για να τιμήσεις κάποιον που χάθηκε... δεν χρειάζεται να φωνάζεις και να καταστρέφεις για να κερδίσεις τις εντυπώσεις...
Πας σιωπηλά στον τόπο που χάθηκε, αφήνεις το λουλούδι σου, την σημείωσή σου, κάποια φωτογραφία ίσως.. και του αφήνεις την υπόσχεση ότι δεν θα τον ξεχάσεις...
Πολύ συνάνθρωποι μου, που αισθάνονται θυμωμένοι για τον άδικο χαμό, δεν νομίζω ότι θα έφταναν στο σημείο να σπάσουν βιτρίνες και να καίνε δέντρα για να διαμαρτυρηθούν...
Να βγουν να φωνάξουν ενα τεράστιο ΓΙΑΤΙ , ναι... το καταλαβαίνω...
Αλλά αυτή η μίζερη εκμετάλλευση με φανφάρες και κροκοδείλια δάκρυα, δεν νομίζω να πείθουν κανέναν...
Είμαι θυμωμένος με πάρα πολλά..αλλά δεν με οδηγούν στην βία..
Έτσι κι αλλιώς, η βία δεν με εκφράζει....
Μπορεί να λέω κουβέντες βαριές, αλλά δεν νομίζω οτι κερδίζω κάτι με την βία....
Η δική μου αφιέρωση για τον Αλέξη είναι ένα τραγούδι των Αρχανθρώπων -που είχα να την τιμή να παίξω μαζί τους σε μια συναυλία- το πρίγκιπες, που ο αρχηγός των Αρχανθρώπων -ο Αλέξανδρος Ζαχαριάδης- έγραψε για το συγκεκριμένο περιστατικό...
Για τον Παύλο...
Δεν τον πρόλαβα...
Δεν τον έζησα....-συνειδητά-
Τον έζησα μέσα από τα τραγούδια του -όπως όλος ο κόσμος άλλωστε-
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι φανατικός θαυμαστής του...-ούτε του Άσιμου (άσχετο)-
Αλλά υπάρχουν τραγούδια του...που απλά.. με απελευθερώνουν... με κάνουν να προβληματιστώ... με κάνουν να σβήσω τα φώτα και να αφεθώ...
Κι αυτό θα μοιραστώ μαζί σας...
Φόρο τιμής στον Παύλο Σιδηρόπουλο...η ώρα του stuff
για 2 πρόσωπα....
Για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο...
και για τον Παύλο Σιδηρόπουλο...
Για το θέμα του Αλέξη έχω να πω το εξής...
Πως αυτό που με ενοχλεί είναι ότι παίρνουν ένα τέτοιο τραγικό γεγονός και το εκμεταλλεύονται άσκοπα, πραγματικά χωρίς λόγο...
αλλά το χειρότερο είναι πως με αυτό τον τρόπο δεν τιμούν το πρόσωπο για το οποίο αναφερόμαστε...
Τηλεόραση -ευτυχώς- δεν βλέπω πολύ, αλλά στοιχηματίζω ότι κάποιες εκπομπές, κάποιοι δημοσιογράφοι, όλο και κάποιο τρόπο θα βρήκαν για να βγάλουν τον δραματουργό εαυτό τους με την κατάλληλη μουσική υπόκρουση...
Καλά δεν μιλάω για τους "αναρχικούς" που έκαναν και θα κάνουν διάφορα για "τιμήσουν" τον χαμό του Αλέξη...
Για να τιμήσεις κάποιον που χάθηκε... δεν χρειάζεται να φωνάζεις και να καταστρέφεις για να κερδίσεις τις εντυπώσεις...
Πας σιωπηλά στον τόπο που χάθηκε, αφήνεις το λουλούδι σου, την σημείωσή σου, κάποια φωτογραφία ίσως.. και του αφήνεις την υπόσχεση ότι δεν θα τον ξεχάσεις...
Πολύ συνάνθρωποι μου, που αισθάνονται θυμωμένοι για τον άδικο χαμό, δεν νομίζω ότι θα έφταναν στο σημείο να σπάσουν βιτρίνες και να καίνε δέντρα για να διαμαρτυρηθούν...
Να βγουν να φωνάξουν ενα τεράστιο ΓΙΑΤΙ , ναι... το καταλαβαίνω...
Αλλά αυτή η μίζερη εκμετάλλευση με φανφάρες και κροκοδείλια δάκρυα, δεν νομίζω να πείθουν κανέναν...
Είμαι θυμωμένος με πάρα πολλά..αλλά δεν με οδηγούν στην βία..
Έτσι κι αλλιώς, η βία δεν με εκφράζει....
Μπορεί να λέω κουβέντες βαριές, αλλά δεν νομίζω οτι κερδίζω κάτι με την βία....
Η δική μου αφιέρωση για τον Αλέξη είναι ένα τραγούδι των Αρχανθρώπων -που είχα να την τιμή να παίξω μαζί τους σε μια συναυλία- το πρίγκιπες, που ο αρχηγός των Αρχανθρώπων -ο Αλέξανδρος Ζαχαριάδης- έγραψε για το συγκεκριμένο περιστατικό...
Για τον Παύλο...
Δεν τον πρόλαβα...
Δεν τον έζησα....-συνειδητά-
Τον έζησα μέσα από τα τραγούδια του -όπως όλος ο κόσμος άλλωστε-
Δεν μπορώ να πω ότι είμαι φανατικός θαυμαστής του...-ούτε του Άσιμου (άσχετο)-
Αλλά υπάρχουν τραγούδια του...που απλά.. με απελευθερώνουν... με κάνουν να προβληματιστώ... με κάνουν να σβήσω τα φώτα και να αφεθώ...
Κι αυτό θα μοιραστώ μαζί σας...
Φόρο τιμής στον Παύλο Σιδηρόπουλο...η ώρα του stuff
1/12/10
Ανθρωπότητα......
Έχει πολλά χρόνια που με απασχολεί ο "άνθρωπος"...
Τώρα τελευταία...πολύ έντονα...
Δεν θα μιλήσω/αναλύσω αν το δικαίωμά του στο να εγκλωβίζεται σε σύμβολα -θρησκευτικά, κομματικά, αθλητικά, εμπορικά κτλ- είναι σωστό ή λάθος....
Ούτε από που προήρθε και που οδηγείται... -από θρησκευτική άποψη να λένε ότι είμαστε έκπτωτοι από τον παράδεισο, κι από επιστημονική να είμαστε η εξέλιξη του πιθήκου, όσο για το που πάει...όλοι το γνωρίζουμε...προς τον θάνατο...-
Ούτε για αυτά που έχει καταφέρει...-για μένα και μόνο που ανακάλυψε/δημιούργησε την μουσική, μου είναι αρκετό για να τον αποκαλέσω ημίθεο-
Αλλά γι αυτά που ΔΕΝ επιτρέπει στον εαυτό του να κάνει...
-Να αντισταθεί, να παλέψει να κοπιάσει, να απαιτήσει για το δικό του καλύτερο μέλλον-
κι ακόμα χειρότερα...
αυτά που ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ να του κάνουν....
Ξεχωρίζουμε από τα ζώα γιατί έχουμε την λογική....
Η λογική όμως χάνεται όταν βλέπεις ανθρώπους να ανέχονται να του στερούν το δικαίωμα στο να ζει με αξιοπρέπεια....
Όταν βλέπεις ανθρώπους να ανέχονται την εκμετάλλευση συν-ανθρώπων τους με τον χείριστο τρόπο...
Όταν ανέχεσαι να βλέπεις ανθρώπους να μην λογαριάζουν την ζωή του συν-ανθρώπου τους για προσωπικά οφέλη...
ακόμα ακόμα και σε προσωπικές σχέσεις...
Να μειώνει ο ένας σύντροφος την προσωπικότητα/αξιοπρέπεια/νοοτροπία του άλλου...
Και ακόμα χειρότερα να του επιβάλετε με την βία....
Και πόσα άλλα....
Ο άνθρωπος έχει την τύχη να είναι ο άρχοντας αυτού του πλανήτη...
Και λόγω της αλαζονείας του καταστρέφει την φύση...
-έχω γράψει κι έχω σβήσει εκατοντάδες γραμμές...αλλά λόγω του ότι δεν θέλω να κουράζω...ΜΙΚΡΟΑΛΛΑΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ... και θα μπω αμέσως στο ψητό...-
Σαν ανθρωπιστής, με απασχολεί και η οικολογία, αλλά κυρίως με απασχολεί ο άνθρωπος...
Και για το πώς θα γίνει καλύτερος ο κόσμος του, αλλά κυρίως για το πως ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ από εμάς μπορεί να γίνει καλύτερος...
Τα στοιχεία που δυστυχώς λείπουν..είναι τα εξής...
Αλτρουισμός...
και
Αλληλεγγύη...
Αν ο καθένας μας βάλει αυτά τα 2 στοιχεία στην ζωή του, ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος...
Προσοχή...δεν μιλάω να είσαι το θύμα...γιατί όλο και κάποιος θα βρεθεί να εκμεταλλευτεί τις ανθρωπιστικές σου διαθέσεις...
-Όπως συμβαίνει και με τους "ζητιάνους" στους δρόμους και στα φανάρια... Εκμεταλλεύονται αυτή την ευαισθησία που έχουμε όλοι μέσα μας...-γιατί δεν είναι κάτι που εμείς πλάθουμε..είναι έμφυτο-
Και δεν μιλάω να βοηθάμε ανθρώπους που μπορούν να εργαστούν και απλά δεν θέλουν, αλλά σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη από βοήθεια...
Σίγουρα κάποιος/κάποια -ακόμα χειρότερα μια ολόκληρη οικογένεια- στην γειτονιά σας θα χρειάζεται ένα πιάτο φαγητό, ρούχα...
Βέβαια το θέμα είναι ότι ο κόσμος μας έφτασε σε τόσο απάνθρωπα επίπεδα, που ακόμα κι αυτοί που χρειάζονται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ βοήθεια, -αν πας να τους βοηθήσεις- θα σε κοιτάνε καχύποπτα...
Είδα προχθές ένα παλικάρι 2 μέτρα να κάνει τα ακροβατικά του σε φανάρια για να πάρει κάνα φράγκο - το παιδί το έχω δει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν να κάνει το ίδιο πράγμα και σε γειτονικά φανάρια..- και λέω .."ρε γαμώτο, δεν μπορεί να δουλέψει έστω σαν σερβιτόρος;...κι ας κάνει εκεί τα ακροβατικά του, για να πάρει κάνα μπουρμπούρι παραπάνω.."
Τι να πω...
Είναι τόσο πολύπλοκα μέσα μου για το συγκεκριμένο θέμα... που θα είναι θαύμα αν δεν σας μπέρδεψα κι εσάς...
Αλλά έτσι είναι γράψε/σβήσε γράψε/σβήσε και από τον βομβαρδισμό στο μυαλό μου, τι να πρώτο γράψω ...κάπου το χάνεις... -έχω και τον μικρό να με διακόπτει από τον συλλογισμό μου...-
Κι επειδή μπορεί να κούρασα ήδη...το αφήνω εδώ...
Η πεμπτουσία για μένα είναι αλτρουισμός/αλληλεγγύη -αλλά όχι θύματα της πρόθεσής μας-
Στα πεταχτά βρήκα κι ένα αγαπημένο τραγουδάκι για...την ανθρωπότητα...
Απολαύστε Helloween - Mankind
-δώστε σημασία στα λόγια...ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ! -
Here is all mankind so proud of their achievements
There is a stone that is warmer than you
Look how we stand in the stream of illusions
No one says a word
Here you laugh and there you cry
All that makes you move
There's no fear for anything
Anything but you
Animals dying for our vanity
Our world is a beautiful place to be free
Drinking the blood of the weak, it's so easy
No one hears them cry
Here you cheat and there you lie
All that makes you gain
One day we will face his throne
There's nothin' we can say
Prosperity, luxury, fast food is rising
It's the rainforest that dies
Here you laugh and there you cry
All that makes you move
Here you cheat and there you lie
All that makes you gain
Τώρα τελευταία...πολύ έντονα...
Δεν θα μιλήσω/αναλύσω αν το δικαίωμά του στο να εγκλωβίζεται σε σύμβολα -θρησκευτικά, κομματικά, αθλητικά, εμπορικά κτλ- είναι σωστό ή λάθος....
Ούτε από που προήρθε και που οδηγείται... -από θρησκευτική άποψη να λένε ότι είμαστε έκπτωτοι από τον παράδεισο, κι από επιστημονική να είμαστε η εξέλιξη του πιθήκου, όσο για το που πάει...όλοι το γνωρίζουμε...προς τον θάνατο...-
Ούτε για αυτά που έχει καταφέρει...-για μένα και μόνο που ανακάλυψε/δημιούργησε την μουσική, μου είναι αρκετό για να τον αποκαλέσω ημίθεο-
Αλλά γι αυτά που ΔΕΝ επιτρέπει στον εαυτό του να κάνει...
-Να αντισταθεί, να παλέψει να κοπιάσει, να απαιτήσει για το δικό του καλύτερο μέλλον-
κι ακόμα χειρότερα...
αυτά που ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ να του κάνουν....
Ξεχωρίζουμε από τα ζώα γιατί έχουμε την λογική....
Η λογική όμως χάνεται όταν βλέπεις ανθρώπους να ανέχονται να του στερούν το δικαίωμα στο να ζει με αξιοπρέπεια....
Όταν βλέπεις ανθρώπους να ανέχονται την εκμετάλλευση συν-ανθρώπων τους με τον χείριστο τρόπο...
Όταν ανέχεσαι να βλέπεις ανθρώπους να μην λογαριάζουν την ζωή του συν-ανθρώπου τους για προσωπικά οφέλη...
ακόμα ακόμα και σε προσωπικές σχέσεις...
Να μειώνει ο ένας σύντροφος την προσωπικότητα/αξιοπρέπεια/νοοτροπία του άλλου...
Και ακόμα χειρότερα να του επιβάλετε με την βία....
Και πόσα άλλα....
Ο άνθρωπος έχει την τύχη να είναι ο άρχοντας αυτού του πλανήτη...
Και λόγω της αλαζονείας του καταστρέφει την φύση...
-έχω γράψει κι έχω σβήσει εκατοντάδες γραμμές...αλλά λόγω του ότι δεν θέλω να κουράζω...ΜΙΚΡΟΑΛΛΑΓΗ ΘΕΜΑΤΟΣ... και θα μπω αμέσως στο ψητό...-
Σαν ανθρωπιστής, με απασχολεί και η οικολογία, αλλά κυρίως με απασχολεί ο άνθρωπος...
Και για το πώς θα γίνει καλύτερος ο κόσμος του, αλλά κυρίως για το πως ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ από εμάς μπορεί να γίνει καλύτερος...
Τα στοιχεία που δυστυχώς λείπουν..είναι τα εξής...
Αλτρουισμός...
και
Αλληλεγγύη...
Αν ο καθένας μας βάλει αυτά τα 2 στοιχεία στην ζωή του, ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος...
Προσοχή...δεν μιλάω να είσαι το θύμα...γιατί όλο και κάποιος θα βρεθεί να εκμεταλλευτεί τις ανθρωπιστικές σου διαθέσεις...
-Όπως συμβαίνει και με τους "ζητιάνους" στους δρόμους και στα φανάρια... Εκμεταλλεύονται αυτή την ευαισθησία που έχουμε όλοι μέσα μας...-γιατί δεν είναι κάτι που εμείς πλάθουμε..είναι έμφυτο-
Και δεν μιλάω να βοηθάμε ανθρώπους που μπορούν να εργαστούν και απλά δεν θέλουν, αλλά σε αυτούς που πραγματικά έχουν ανάγκη από βοήθεια...
Σίγουρα κάποιος/κάποια -ακόμα χειρότερα μια ολόκληρη οικογένεια- στην γειτονιά σας θα χρειάζεται ένα πιάτο φαγητό, ρούχα...
Βέβαια το θέμα είναι ότι ο κόσμος μας έφτασε σε τόσο απάνθρωπα επίπεδα, που ακόμα κι αυτοί που χρειάζονται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ βοήθεια, -αν πας να τους βοηθήσεις- θα σε κοιτάνε καχύποπτα...
Είδα προχθές ένα παλικάρι 2 μέτρα να κάνει τα ακροβατικά του σε φανάρια για να πάρει κάνα φράγκο - το παιδί το έχω δει πάρα πολλές φορές στο παρελθόν να κάνει το ίδιο πράγμα και σε γειτονικά φανάρια..- και λέω .."ρε γαμώτο, δεν μπορεί να δουλέψει έστω σαν σερβιτόρος;...κι ας κάνει εκεί τα ακροβατικά του, για να πάρει κάνα μπουρμπούρι παραπάνω.."
Τι να πω...
Είναι τόσο πολύπλοκα μέσα μου για το συγκεκριμένο θέμα... που θα είναι θαύμα αν δεν σας μπέρδεψα κι εσάς...
Αλλά έτσι είναι γράψε/σβήσε γράψε/σβήσε και από τον βομβαρδισμό στο μυαλό μου, τι να πρώτο γράψω ...κάπου το χάνεις... -έχω και τον μικρό να με διακόπτει από τον συλλογισμό μου...-
Κι επειδή μπορεί να κούρασα ήδη...το αφήνω εδώ...
Η πεμπτουσία για μένα είναι αλτρουισμός/αλληλεγγύη -αλλά όχι θύματα της πρόθεσής μας-
Στα πεταχτά βρήκα κι ένα αγαπημένο τραγουδάκι για...την ανθρωπότητα...
Απολαύστε Helloween - Mankind
-δώστε σημασία στα λόγια...ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΆ! -
Here is all mankind so proud of their achievements
There is a stone that is warmer than you
Look how we stand in the stream of illusions
No one says a word
Here you laugh and there you cry
All that makes you move
There's no fear for anything
Anything but you
Animals dying for our vanity
Our world is a beautiful place to be free
Drinking the blood of the weak, it's so easy
No one hears them cry
Here you cheat and there you lie
All that makes you gain
One day we will face his throne
There's nothin' we can say
Prosperity, luxury, fast food is rising
It's the rainforest that dies
Here you laugh and there you cry
All that makes you move
Here you cheat and there you lie
All that makes you gain
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)