Πέρασε πολύς καιρός... Γίνανε τόσα πολλά... Από που να ξεκινήσεις... Από τα σκάνδαλα; Από Την δολοφονία του μικρού Αλέξη; (που μέσα σε όλα τα άλλα μάλλον ξεχάστηκε γρήγορα ο άδικος χαμός του) Τον Αρχιμανδρίτη με κάποιους δικηγόρους και γιατρούς που ήταν σε κύκλωμα παιδικής πορνογραφίας; Την οικονομική κρίση; Τι να σχολιάσει κανείς πάνω σε αυτά; Εγώ προσωπικά τα έχω χαμένα! Τι κόσμος είναι αυτός; Μέχρι που θα πάει αυτή η κατρακύλα; Η αξία της ζωής έχει πλέον μηδενιστεί! Ο άλλος βγάζει μαχαίρι ή όπλο για ασήμαντη αφορμή! Φοβάσαι να κυκλοφορήσεις στους δρόμους! Φοβάσαι για τον εαυτό σου, για το μέλλον σου, για το μέλλον των παιδιών σου!
Αλλά η ζωή συνεχίζεται και είναι ωραία! Οξύμωρο ε; Κι όμως έχουν συμβεί πολλά και θα συμβούν ακόμη περισσότερα, ίσως και χειρότερα... αλλά το να μιζεριάζουμε δεν οδηγεί πουθενά. Εγκλωβιζόμαστε στη μιζέρια και "ζωοφυτούμε". Η λύση είναι να σιωπούμε για μια στιγμή, να σκεφτόμαστε τι συμβαίνει γύρω μας, να θυμόμαστε ότι η ζωή μας έχει αξία και πως δεν γνωρίζουμε αν θα ξαναζήσουμε ή όχι, να σεβόμαστε την ιερή αυτή στιγμή, να παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και να γεμίζουμε ,παρ'όλες τις άσχημες συνθήκες, με θετική σκέψη και να προχωράμε μπροστά!
Γνωρίζω άτομα τα οποία έχουν περάσει απίστευτες καταστάσεις στην ζωή τους, αλλά με την θετική τους στάση ξεπεράσανε τις δυσκολίες και χαίρονται την ζωή τους και συνεχίζουν ευτυχισμένοι.
Δεν έχω πολύ χρόνο και απόψε, αλλά υπόσχομαι ότι θα γράφω τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα.
Σας χαιρετώ με το "Τι κόσμος είναι αυτός" απο τους Μοντάζ



Τι κόσμος είναι αυτός
που ψάχνει στο φεγγάρι
να βρει αλήθεια στο κενό
τι κόσμος είναι αυτός
που πάει στο φεγγάρι
και τα παιδιά του πολεμά

Ε ουρανέ
κάθισε μαζί μας
κάτσε ν' ακούσεις μια πενιά
φίλε παλιέ
μην προσπαθήσεις
να μας κεράσεις μαχαιριά
Τι κόσμος είναι αυτός
πουλάει συνειδήσεις
καταβροχθίζει συνεχώς
τι κόσμος είναι αυτός
που πλημμυρίζει δάκρυ
τι δακρυσμένος ουρανός

Ηθοποιοί που παίζουν
που παίζουν κάποιο ρόλο
σε μια απέραντη σκηνή
νεκρομανείς γυρεύουν
γυρεύουν να τους δώσεις
σε κάποιο ηρώο προτομή