21/11/10

Για τον Γιώργο Μ.

Πέρασαν περίπου 10 χρόνια από τότε που χάθηκες...

Άδικα....

Έχουν να λένε για τον χαρακτήρα σου...

...ακόμα...

Μια φίλη μου λέει για το πόσο ΚΥΡΙΟΣ ήσουν μαζί της...

Σε θυμάμαι έτσι κι αλλιώς όταν ακούω κάτι από Metallica -και κυρίως το Sanitarium-

Είχα δει και την αδερφή σου το καλοκαίρι -πρώτη φορά απο τότε που έφυγες...-

Γέννησε :)

Έκανε κοριτσάκι.... :)

τώρα θα είναι 5 μηνών...

Θυμάμαι τις επικές μάχες μεταξύ σας...

Θυμάμαι τα σκαμπίλια με τον Δημήτρη τον Φ. που παίζατε για πλάκα στο σχολείο... και μετά απο αυτό -χεχεχε-

Τις καντάδες στον Προφήτη Ηλία με τραγούδια του Πανούση!!!!

Το πάρτι στου Νίκου του Σ. με τα καψουροτράγουδα -Scorpions Moore κτλ- (οι πρώτοι έρωτες σαν γυμνασιόπαιδα...)

Και πόσα ακόμα......

Αλλά ήρθε κι ακόμα ένα γεγονός να με θυμίσει το πόσο άδικα έφυγες...

Σήμερα είναι λέει η Παγκόσμια ημέρα μνήμης θυμάτων τροχαίων δυστυχημάτων...

Και υπάρχει μια συγκέντρωση στην Αθήνα...

-αν ήταν στη Θεσσαλονίκη θα σε τιμούσα κι εκεί...-

Δυστυχώς για μένα...

Η ειρωνεία της ιστορίας σου, πολλές φορές με κάνει να θυμώνω με την πουτάνα που λέγεται τύχη, αλλά με γεμίζει και με θλίψη...

Θλίψη γιατί δεν είχα την ψυχολογία, ούτε να παρηγορήσω την αδερφή σου, ούτε την μητέρα σου...αλλά κυρίως....δεν είχα την δύναμη να έρθω στην κηδεία σου...

Γιώργο...

Δεν σε ξέχασα...ούτε σε ξεχνάω...

Το Sanitarium είναι δικό σου τραγούδι....

Όπου κι αν είμαι, στο άκουσμά του, θα σηκώνω το ποτήρι μου και θα πίνω στην μνήμη σου παλίκαρε...

Να είσαι καλά εκεί πάνω....





Welcome to where time stands still
No one leaves and no one will
Moon is full, never seems to change
Just labeled mentally deranged
Dream the same thing every night
I see our freedom in my sight
No locked doors, no windows barred
No things to make my brain seem scarred

Sleep, my friend, and you will see
The dream is my reality
They keep me locked up in this cage
Can't they see it's why my brain says “rage”

Sanitarium, leave me be
Sanitarium, just leave me alone

Build my fear of what's out there
Cannot breathe the open air
Whisper things into my brain
Assuring me that I'm insane
They think our heads are in their hands
But violent use brings violent plans
Keep him tied, it makes him well
He's getting better, can't you tell?


No more can they keep us in
Listen, damn it, we will win
They see it right, they see it well
But they think this saves us from our hell

Sanitarium, leave me be
Sanitarium, just leave me alone
Sanitarium

Just leave me alone

Fear of living on
Natives getting restless now
Mutiny in the air
Got some death to do
Mirror stares back hard
kill is such a friendly word
seems the only way
for reaching out again


ΥΓ. Ο Γιώργος είχε πάρει άδεια απο το στρατόπεδο που υπηρετούσε για να πάει στην κηδεία του πατέρα του...

Το ταξί που μετέφερε τον ίδιο κι άλλα 3 άτομα, τουμπάρισε -πιθανόν από υπερβολική ταχύτητα- στην Εθνική οδό με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή του...

Εγώ απλά εύχομαι να έφυγε χωρίς παραπανίσιο πόνο -εκτός απο αυτόν, του χαμού του πατέρα του-

"...Dream the same thing every night
I see our freedom in my sight..."

3 σχόλια:

  1. Πολυ εντονες αναμνησεις, σ'ευχαριστω που τις μοιραστηκες μαζι μας.

    Πουτανα τυχη πραγματικα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποσο πολυ λυπαμαι...Πολυ κριμα...
    Το ξερω οτι δεν απαλυνει κανενα πονο αν σου πω οτι ολοι εχουμε εναν συγγενη ή φιλο πολυ πολυ νεο αδικα χαμενο...Ωστοσο ειναι γεγονος δυστυχως...
    Ευχομαι να μην τον ξεχασεις ποτε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ για τα σχόλια....
    Δυστυχώς έτσι είναι...
    Πουτάνα η τύχη lucretia
    Aerlyn0204, όλοι έχουμε χάσει κάποιον -φίλο, συγγενή κτλ-
    Αλλά όπως σου είπα σε ένα δικό σου post, το μόνο που μας μένει να κάνουμε είναι να τους τιμούμε....

    Ευχαριστώ και πάλι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή