7/3/11

They call me the working man...I guess that's what I am

Σήμερα έκανα και την πρώτη μου προσπάθεια για να κάνω παστίτσιο...

χωρίς καμία βοήθεια...

απολύτως...

μόνο ένα "σκονάκι" απο την μπεσαμέλ...

και πέτυχε...yeah!




η δεύτερη εικόνα ίσως να μην σας γεμίσει το μάτι -μπορεί να σας αηδιάσει κιόλας- γιατί οπτικά υστερεί, αλλά πιστέψτε με είναι γευστικότατο...



τελικά δεν μπορώ να καταλάβω που δυσκολεύονται οι "νοικοκυρές" και αραδιάζουν ιστορίες κόπωσης...

σκουπίζω, πλένω (πιάτα και ρούχα), μαγειρεύω (πλέον ΚΑΙ παστίτσιο), σιδερώνω -σπάνια αλλά δεν είναι και τίποτα τραγικό-,έχω και τα πιτσιρίκια μου, αν μπορώ να διορθώσω κάτι το κάνω...αλλά πραγματικά δεν νιώθω κούραση απο αυτά... (κι όλα αυτά σε ενα υπέροχο βαλιντσάκι που λέει κι ο μπαρμπαΣτάθης)

οπότε για μένα καταρρίπτεται ο μύθος περί "νοικοκυράς"...




Νομίζω ότι είναι ο καιρός οι άντρες να ζητήσουν ισότητα...





I get up at seven, yeah
And I go to work at nine
I got no time for livin'
Yes, I'm workin' all the time


It seems to me
I could live my life
A lot better than I think I am
I guess that's why they call me
They call me the working man

They call me the working man
I guess that's what I am

I get home at five o'clock
And I take myself out a nice, cold beer
Always seem to be wonderin'
Why there's nothin' goin' down here

Well, they call me the working man
I guess that's what I am

12 σχόλια:

  1. Μπράβο!
    Πολύ νόστιμο φαίνεται το παστίτσιο!
    Ε δεν το λες και εύκολο να κρατάς ένα νοικοκυριό. Είναι δουλειά πλήρους απασχόλησης πώς να το κάνουμε. Οι νοικοκυρές παραπονιούνται γιατί σπανίως εκτιμάται η προσπάθεια που κάνουν. Κάθε μέρα ξεσκόνισμα, σκούπισμα, σγουγγάρισμα, ψώνια, φαγητό... Συχνά πλυντήριο, σίδερο, τζάμια. Απολύμανση, κουρτίνες, τίναγμα, άπλωμα, στρώματα, χαλιά, πλακάκια...
    Χλωρίνες, άζαξ, βιακάλ...
    Ντοματοπελτές, γλυκό του κουταλιού, πίτες...
    Γυάλισμα τα ασημικά, μπάλωμα τις κάλτσες, κουμπιά, γάζωμα...
    Μάζεμα τα καλοκαιρινά μετά τα χειμωνιάτικα και όλα πλύσιμο και σίδερο..
    Ουφ! Κουράστικα!
    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. lol

    Τίποτα δεν σου ξέφυγε...

    ΥΓ...πίτες ε;;;;;

    ...γλυκό του κουταλιού ε;;;

    Αν τα κάνεις εσύ, τυχερός ο άντρας που θα σε πάρει...

    Άντε και καλά στέφανα... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. xaaxaxax
    Είπα να απαριθμήσω τις χάρες μου μπας και βρω κανάν καλό γαμπρό! χαχαχα
    Αλλά δεν κάνω πίτες και γλυκό...ακόμα.

    Πάντως μπράβο σου που τα φέρνεις βόλτα όλα αυτά, είδικα αν το κάνεις χωρίς βοήθεια.
    Είναι δύσκολο να κρατάς σπίτι και ιδιαίτερα με παιδιά και να δουλεύεις κιόλας. Εγώ σε 30μ2, ένα άτομο που δε λερώνει (γιατί όποιος καθαρίζει δε λερώνει) και δύσκολα τα καταφέρνω.
    Το παν είναι να κάνουμε τις δουλειές με χαρά και να μη τις αφήνουμε να συσσωρεύονται.
    χιχιχι
    Συναδελφική αλληλεγγύη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ειναι η επαναληψη που κάνει τη διαφορά, αγαπητε μου... η χρόνια κατασταση που πολλοι την θεωρούν δεδομένη... πάντως το παστιστιο φαινεται νοστιμοτατο! τυχαίο που χθες ηταν η μερα της γυναίκας?
    υ.σ. ευχαριστω για το πρωτο καλοσωρισμα στην μπλογκοσφαιρα. Να σαι καλα και του χρονου και μουσακά!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγαχαριτηρια για το παστιτσιο!Ωραιο φανηκε και ας μην δοκιμασα!
    Οσο για την ισοτητα που λες αν τα κανεις ολα αυτα (πλυσιμο, σιδερωμα, καθαρισμα, μαγειρεμα) καθε μερα μετα τη δουλεια και μαζι με τα παιδια (πραγμα που κανουν πολλες γυναικες) θα σου πω εγω για ποια κουραση μιλανε οι γυναικες!!! ;)
    Α! Και συμφωνω με τον-την AnD οτι ειναι δουλεια που δεν φαινεται αρα δεν εκτιμαται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @AnD

    Νοικοκυρές όλου του κόσμου ενωθείτε

    lol

    -thnx for your support-

    @eleni alex

    Σε καλωσορίζω και σ' ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνεις...

    Απο μικρός βοηθούσα την μάνα μου στο σπίτι και στην δουλειά της, και απο τότε που "νοικοκυρεύτηκα" πίστεψέ με, πολλές νοικοκυρές θα της έβαζα κάτω...

    Απλά υστερώ σε μαγειρική εμπειρία...-η οποία ξεκίνησε θριαμβευτικά- :)

    @Aerlyn0204

    Το κάνω καθημερινά και δεν με κουράζει...
    Ο λόγος πιστεύω είναι ότι το κάνω με ευχαρίστηση, κι όχι απο αγγαρεία...


    κουρασμένος ή όχι, πρέπει να γίνει...

    Και το κάνω πιο ενδιαφέρον, γιατί βάζω και τα πιτσιρίκια μου να με "βοηθάνε"...

    Τρελαίνονται να βάζουν ηλεκτρική και να σκουπίζουν τα πιάτα :)

    Α ρε, ποιες θα είναι οι τυχερές που θα πάρουν τα αγόρια μου......

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εγώ θα πάρω έναν!
    χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ok AnD...πάρε σειρά προτεραιότητας και θα σου αποστείλουμε φώτο για να επιλέξεις αυτόν που σου ταιριάζει...

    :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. αχαχα νταξει, κατα τη γνωμη μου δεν υπαρχουν πλεον νοικοκυρες απλα εργαζομενες γυναικες που τα καταφερνουν μια χαρα και στις δουλειες του σπιτιου.

    *παρεπιπτωντος φενεται πεντανοστιμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. @Αλεξάνδρα

    Μην ξεχνάς ότι υπάρχουν και εργαζόμενοι άντρες που κάνουν ότι και οι εργαζόμενες γυναίκες...


    *thnx for the complement
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ελπιζω η κορη μου να συναντησει ενα απο τα αγορια σου!! :)
    Ειναι πολυ θετικο που βοηθουσες απο μικρος και το κανεις και τωρα!Τυχερη η συζυγος!!

    Υ.Γ.Μαλλον κοριτσι εχουμε γι' αυτο και η ευχη στην αρχη! χιχι :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Aerlyn0204

    Τυχερή όντως η σύζυγος...

    Όσο για το "προξενιό" θύμισε μου να σου στείλω φώτο απο τα παλικάρια μου...

    :)

    ΥΓ Με το καλό να έρθει η κορούλα σου -νυφούλα μου ;)

    cheers!

    ΑπάντησηΔιαγραφή