14/6/11
Rory on...
Ήταν ο ήχος στην φωνή του....
Ο ήχος στην κιθάρα του....
Οι εκφράσεις στο πρόσωπό του...
Το στυλ του πάνω στην σκηνή...
Η μουσική στους δίσκους του....
Ο Rory Gallagher ήταν -και θα είναι- Μ Ο Ν Α Δ Ι Κ Ο Σ
Σαν σήμερα το 1995 ο Rory έφυγε απο την ζωή μετά απο πνευματικό οίδημα ύστερα απο μεταμόσχευση του ήπαρ...
Μυημένοι και μη...παρακαλώ και προκαλώ, να στήσουν αυτί και να ακούσουν ελάχιστα τραγούδια του που παραθέτω σαν φόρο τιμής...
Rory on...
Και πόσα ακόμα....
Rory για μένα δεν έφυγες ποτέ...
13/6/11
Μετακομίζω γιατί χωρίζω....
Ζητώ συγνώμη για την απουσία μου, αλλά υπάρχουν κάποια γεγονότα σε εξέλιξη που δεν μου επιτρέπουν να έχω καθαρό μυαλό για να καθίσω και να γράψω με συνοχή...
Θα κάνω όμως μια προσπάθεια...
Πρώτο θέμα...
"Μετακομίζω γιατί χωρίζω" -κυριολεκτικά-
Οι άνθρωποι αλλάζουν κυρίως όταν φτάνουν στα όριά τους... Έτσι λοιπόν -και εγώ αλλά και η σύζυγος- φτάσαμε στα όριά μας και σαν πολιτισμένοι άνθρωποι, αποφασίσαμε ότι πρέπει να χωρίσουν οι δρόμοι μας, πριν γίνουμε "εχθροί" και γίνει χειρότερο ΚΥΡΙΩΣ για τα παιδιά, κρατώντας μια στάση ουδέτερη -προς το παρόν- ελπίζοντας να γίνει η πρέπουσα στο άμεσο μέλλον... Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα πέρα απο το ότι πλέον δεν ταιριάζουμε... Μας δένουν και θα μας δένουν για πάντα τα πιτσιρίκια μας, οπότε η συνεργασία μας ως γονείς, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ευπρεπείς...
Παρόλο που αρκετοί απο το σόι μου προσπάθησαν να με ψαρέψουν γιατί και πως, δεν τους έδωσα την χαρά να κατηγορήσω την μητέρα των παιδιών μου, για να έχουν να λένε είτε μεταξύ τους είτε αργότερα στα πιτσιρίκια μου... Πρέπει να αρκεστούν στο ότι ..."απλά αλλάξαμε σαν άνθρωποι, σαν χαρακτήρες και πλέον δεν ταιριάζουμε..." τέλος...
Το ότι κάποιοι το βλέπουν σαν την καταστροφή του κόσμου επειδή κάποιο ζευγάρι με παιδιά φτάνουν στο διαζύγιο, για μένα είναι αστείο. Όχι μόνο επειδή το έζησα σαν παιδί, ούτε επειδή το ζω τώρα... Αλλά σαν κοινωνικό φαινόμενο, σε όλον τον κόσμο, το αντιμετωπίζουν σαν κάτι φυσιολογικό... Στην χώρα που ζω, δεν μπορούν να νιώσουν ότι "τα πάντα ρει"... Όλα είναι "ρευστά" και τίποτα δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει...
Τέσπα... αρκετά με αυτό... θα επανέλθω κάποια στιγμή αργότερα στο μέλλον...
Δεύτερο θέμα...
Το blog μου έφτασε τις 100 αναρτήσεις... να τα χιλιάσει : )
Τρίτο θέμα...
Η μισιρλού μου, χθες γέννησε 3 υπέροχα γατάκια... -το τέταρτο, αλλά δεύτερο στην γέννα, που είχε τα χρώματά της, δυστυχώς δεν τα κατάφερε...-
Τέταρτο θέμα...
Οι αγανακτισμένοι, "ανέτρεψαν" την δική μου αγανακτισμένη αντίδραση... -ίσως να επανέλθω στο άμεσο μέλλον με αυτή την κίνηση-
Αυτά....
Λεπτομεριακά για όλα τα θέματα...σύντομα... ελπίζω : )
Ένα τραγουδάκι για συντροφιά... -τρελά αγαπημένο-
Θα κάνω όμως μια προσπάθεια...
Πρώτο θέμα...
"Μετακομίζω γιατί χωρίζω" -κυριολεκτικά-
Οι άνθρωποι αλλάζουν κυρίως όταν φτάνουν στα όριά τους... Έτσι λοιπόν -και εγώ αλλά και η σύζυγος- φτάσαμε στα όριά μας και σαν πολιτισμένοι άνθρωποι, αποφασίσαμε ότι πρέπει να χωρίσουν οι δρόμοι μας, πριν γίνουμε "εχθροί" και γίνει χειρότερο ΚΥΡΙΩΣ για τα παιδιά, κρατώντας μια στάση ουδέτερη -προς το παρόν- ελπίζοντας να γίνει η πρέπουσα στο άμεσο μέλλον... Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα πέρα απο το ότι πλέον δεν ταιριάζουμε... Μας δένουν και θα μας δένουν για πάντα τα πιτσιρίκια μας, οπότε η συνεργασία μας ως γονείς, θα πρέπει να είναι τουλάχιστον ευπρεπείς...
Παρόλο που αρκετοί απο το σόι μου προσπάθησαν να με ψαρέψουν γιατί και πως, δεν τους έδωσα την χαρά να κατηγορήσω την μητέρα των παιδιών μου, για να έχουν να λένε είτε μεταξύ τους είτε αργότερα στα πιτσιρίκια μου... Πρέπει να αρκεστούν στο ότι ..."απλά αλλάξαμε σαν άνθρωποι, σαν χαρακτήρες και πλέον δεν ταιριάζουμε..." τέλος...
Το ότι κάποιοι το βλέπουν σαν την καταστροφή του κόσμου επειδή κάποιο ζευγάρι με παιδιά φτάνουν στο διαζύγιο, για μένα είναι αστείο. Όχι μόνο επειδή το έζησα σαν παιδί, ούτε επειδή το ζω τώρα... Αλλά σαν κοινωνικό φαινόμενο, σε όλον τον κόσμο, το αντιμετωπίζουν σαν κάτι φυσιολογικό... Στην χώρα που ζω, δεν μπορούν να νιώσουν ότι "τα πάντα ρει"... Όλα είναι "ρευστά" και τίποτα δεν μπορεί να παραμείνει ως έχει...
Τέσπα... αρκετά με αυτό... θα επανέλθω κάποια στιγμή αργότερα στο μέλλον...
Δεύτερο θέμα...
Το blog μου έφτασε τις 100 αναρτήσεις... να τα χιλιάσει : )
Τρίτο θέμα...
Η μισιρλού μου, χθες γέννησε 3 υπέροχα γατάκια... -το τέταρτο, αλλά δεύτερο στην γέννα, που είχε τα χρώματά της, δυστυχώς δεν τα κατάφερε...-
Τέταρτο θέμα...
Οι αγανακτισμένοι, "ανέτρεψαν" την δική μου αγανακτισμένη αντίδραση... -ίσως να επανέλθω στο άμεσο μέλλον με αυτή την κίνηση-
Αυτά....
Λεπτομεριακά για όλα τα θέματα...σύντομα... ελπίζω : )
Ένα τραγουδάκι για συντροφιά... -τρελά αγαπημένο-
5/6/11
Brave New World...
Στις 29 Μαΐου του 2000 οι Iron Maiden κυκλοφόρησαν το Brave New World
Η επιστροφή των αρχόντων του Heavy Metal στον θρόνο τους -μετά απο 3 μέτρια, κατα την προσωπική μου άποψη πάντα, lp No Prayer For The Dying, X Factor και Virtual XI- ήρθε με το Brave New World με την προσθήκη των "φευγάτων" Bruce Dickinson -έφυγε το 1993- και Adrian Smith -έφυγε το 1990- και κέρδισε ξανά την εμπιστοσύνη των παλαιοτέρων οπαδών, αλλά κέρδισε και πολλούς καινούργιους...
Τι να πει κανείς για αυτόν τον δίσκο;
Για την ανανεωμένη ατμόσφαιρα στην παραγωγή μετά τα -σκοτεινά και ¨φτωχά¨- X Factor και Virual XI; η για τα γεμάτα με ενέργεια εφήβου τραγούδια;
Η έμπνευση απο βιβλία και ταινίες είναι και πάλι παρούσα...όπως το ομώνυμο τραγούδι απο το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ βιβλίο του Aldous Huxley Brave New World
Εμπορικά έφτασε στο #7 της Αγγλίας στο #39 στην Αμερική και #13 στο Billboard Internet Albums! κι έγινε χρυσός 6 φορές...
Το track list είναι το εξής:
1. The Wickerman
2. Ghost Of Navigator
3. Brave New World
4. Blood Brothers
5. The Mercenary
6. Dream Of Mirrors
7. The Fallen Angel
8. The Nomad
9. Out Of The Silent Planet
10. The Thin Line Between Love And Hate
Αγαπημένα μακράν είναι τα Brave New World, Blood Brothers και The Nomad τα οποία και προτείνω μαζί με το Thin Line Between Love And Hate στους μη-μυημένους...
Credits: Bruce Dickinson -φωνή- Steve Harris -μπάσο- Adrian Smith -κιθάρα- Dave Murray -κιθάρα- Janick Gers -κιθάρα- και Nicko McBrain -τύμπανα-
N'joy
ΥΓ Σε μια συνέντευξή του ο Adrian Smith ανέφερε ότι 4 τραγούδια του δίσκου -The Nomad, Dream Of Mirrors, The Mercenary και ένα ακόμη που δεν θυμόταν ο Steve Harris - είχαν γραφτεί για τον δίσκο του Virtual XI. Ευτυχώς για μας, δεν το κυκλοφόρησαν με τον Bayley. -Συγνώμη Blaze, μην το παίρνεις προσωπικά...αλλά όπως και να έχει, ακόμα και η πορδή του Dickinson είναι πιο μελωδική απο την δική σου-
Hand of fate is moving and the finger points to you
He knocks you to your feet and so what are you going to do
Your tongue has frozen now you've got something to say
The piper at the gates of dawn is calling you his way
You watch the world exploding every single night
Dancing in the Sun a newborn in the light
Say goodbye to gravity and say goodbye to death
Hello to eternity and live for every breath
Your time will come, your time will come
Your time will come, your time will come
The ferryman wants his money you ain't going to give it back
He can push his own boat as you set up off the track
Nothing you can contemplate will ever be the same
Every second is a new spark, sets the universe aflame
You watch the world exploding every single night
Dancing in the Sun a newborn in the light
Brothers and their fathers joining hands and make a chain
The shadow of the Wicker Man is rising up again
I have sailed to many lands, now I make my final journey
On the bow I stand, west is where I go
Through the night I plough, still my heart, calculate and pray
As the compass swings, my will is strong, I will not be led astray
Mysteries of time clouds that hide the Sun
But I know, but I know, but I know
I see the ghosts of navigators but they are lost
As they sail into the sunset they'll count the cost
As their skeletons accusing emerge from the sea
The sirens of the rocks, they beckon me
Take my heart and set it free, carried forward by the waves
Nowhere left to run, navigator's son
Chasing rainbows all my days
Where I go I do not know, I only know the place I've been
Dreams they come and go, ever shall be so
Nothing's real until you feel
I steer between the crashing rocks, the sirens call my name
Lash my hands onto the helm, blood surging with the strain
I will not fail now as sunrise comes the darkness left behind
For eternity I follow on there is no other way
Mysteries of time clouds that hide the Sun
But I know, I know
Dying swans twisted wings, beauty not needed here
Lost my love, lost my life, in this garden of fear
I have seen many things, in a lifetime alone
Mother love is no more, bring this savage back home
Wilderness house of pain, makes no sense of it all
Close this mind dull this brain, Messiah before his fall
What you see is not real, those who know will not tell
All is lost sold your souls to this brave new world
A brave new world, in a brave new world
A brave new world, in a brave new world
In a brave new world, a brave new world
In a brave new world, a brave new world
Dragon kings dying queens, where is salvation now
Lost my life lost my dreams, rip the bones from my flesh
Silent screams laughing here, dying to tell you the truth
You are planned and you are damned in this brave new world
Dying swans twisted wings, bring this savage back home
And if you're taking a walk through the garden of life
What do you think you'd expect you would see?
Just like a mirror reflecting the moves of your life
And in the river reflections of me
Just for a second a glimpse of my father I see
And in a movement he beckons to me
And in a moment the memories are all that remain
And all the wounds are reopening again
We're blood brothers, we're blood brothers
We're blood brothers, we're blood brothers
And as you look all around at the world in dismay
What do you see, do you think we have learned
Not if you're taking a look at the war-torn affray
Out in the streets where the babies are burned
There are times when I feel I'm afraid for the world
There are times I'm ashamed of us all
When you're floating on all the emotion you feel
And reflecting the good and the bad
Will we ever know what the answer to life really is?
Can you really tell me what life is?
Maybe all the things that you know that are precious to you
Could be swept away by fate's own hand
When you think that we've used all our chances
And the chance to make everything right
Keep on making the same old mistakes
Makes untipping the balance so easy
When we're living our lives on the edge
Say a prayer on the book of the dead
And if you're taking a walk through the garden of life....
Pay to kill, die to lose
Hunted, hunter which are you
Diablo come again
To make trophies out of men
Lose your skin, lose your skull
One by one the sack is full
In the heat dehydrate
Know which breath will be your last
Nowhere to run, nowhere to hide, you've got to kill to stay alive
Nowhere to run, nowhere to hide, you've got to kill to stay alive
Show them no fear, show them no pain
Show them no fear, show them no pain
Show them no fear, show them no pain
Show them no fear, show them no pain
Human heart, human mind
Intellect intertwined
Focus sharp in the night
Watch the jungle burning bright
Toe to toe throw the line
Everyone's caught hand tied
Iron will iron fist
How could it have come to this?
Have you ever felt
The future is the past
But you don't know how...?
A reflected dream
Of a captured time
Is it really now, is it really happening?
Don't know why I feel this way
Have I dreamt this time, this place?
Something vivid comes again into my mind
And I think I've seen your face
Seen this room, been in this place
Something vivid comes again into my mind
All my hopes and expectation
Looking for an explanation
Have I found my destination?
I just can't take no more
The dream is true, the dream is true
The dream is true, the dream is true
Think I've heard your voice before
Think I've said these words before
Something makes me feel I just might lose my mind
Am I still inside my dream? Is this a new reality?
Something makes me feel that I have lost my mind
All my hopes and expectation
Looking for an explanation
Coming to the realization
That I can't see for sure
I only dream in black and white
I only dream 'cause I'm alive
I only dream in black and white
To save me from myself
I only dream in black and white
I only dream 'cause I'm alive
I only dream in black and white
To save me from myself
I get up put on the light, dreading the oncoming night
Scared to fall asleep and dream the dream again
Nothing that I contemplate, nothing that I can compare
To letting loose the demons deep inside my head
Dread to think what might be stirring
That my dream is reoccurring
Got to keep away from drifting
Saving me from myself
Lost – In a dream of mirrors
Lost – In a paradox
Lost – And time is spinning
Lost – A nightmare I retrace
Lost – A hell that I revisit
Lost – Another time and place
Lost – A parallel existence
Lost – A nightmare I retrace
Azazel is beside you and he's playing the game
Demons are inside you and they're making their play
Watching and they're hiding as they wait for the time
For a devil to get ready to take over your mind
You and only God would know what could be done
You and only God will know I am the only one
You and only God would know what could be done
You and only God will know I am the chosen one
Could it be it's the end of our world?
All the things that we cherish and love
Nothing left but to face this all on my own
'Cause I am the chosen one
Beaten fallen angel but I've risen again
And the power is inside me, I've decided to pray
As I wait for Armageddon and it's coming my way
It's an honour to be chosen and I wait for the day
Like a mirage riding on the desert sand
Like a vision floating with the desert winds
Know the secret of the ancient desert lands
Your are the keeper of the mystery in your hands
Nomad, rider of the ancient east
Nomad, rider that men know the least
Nomad, where you come from no one knows
Nomad, where you go to no one tells
Undercover of the veil of your disguise
The men that fear you are the ones that you despise
No one's certain what you future will behold
You're a legend you own story will be told
No one dares to even look or glance your way
Your reputation goes before you they all say
Like a spirit that can disappear at will
Many claim of things but no one's seen you kill
Nomad, you're the rider so mysterious
Nomad, you're the spirit that men fear in us
Nomad, you're the rider of the desert sands
No man's ever understood your genius
Those who see you in horizon desert sun
Those who fear your reputation hide or run
You send before you a mystique that's all your own
Your silhouette is like a statue carved in stone
Legend has it that you speak an ancient tongue
But no one's spoke to you and lived to tell the tale
Some may say that you have killed a hundred men
Others say that you have died and live again
Withered hands, withered bodies begging for salvation
Deserted by the hand of gods of their own creation
Nations cry underneath decaying skies above
You are guilty, the punishment is death for all who live
The punishment is death for all who live
Out of the silent planet – Dreams of desolation
Out of the silent planet – Come the demons of creation
Out of the silent planet – Dreams of desolation
Out of the silent planet – Come the demons of creation
The killing fields, the grinding wheels crushed by equilibrium
Separate lives no more disguise, no more second chances
Haggard wisdom spitting out the bitter taste of hate
I accuse you before you know the crime it's all too late
Before you know the crime it's all too late
When a person turns to wrong
Is it a want to be, belong?
Part of things at any cost
At what price a life is lost
At what point do we begin
Fighter spirit a will to win
But what makes a man decide
Take the wrong or righteous road
There's a thin line between love and hate
Wider divide that you can see between good and bad
There's a grey place between black and white
But everyone does have the right to choose the path that he takes
We all like to put the blame
On society these things
But what kind of good or bad
A new generation brings
Sometimes takes just more than that
To survive be good at heart
There is evil in some of us
No matter what will never change
I will hope
My soul will fly
So I will live forever
Heart will die
My soul will fly
And I will live forever
Just a few small tears between someone happy and one sad
Just a thin line drawn between being a genius or insane
At what age begin to learn of which way out we will turn
There's a long and winding road and the trail is there to burn
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)